بـشکستـه سر خلقی سر بـستـه که رنجورمبــرده ز فــلــک خــرقــه آورده کــه مــن عــورموای از دل سـنـگـیـنـش وز عـشـوه رنـگـینـشاو نیست منم سنگین کاین فت…
| بـشکستـه سر خلقی سر بـستـه که رنجورم | بــرده ز فــلــک خــرقــه آورده کــه مــن عــورم |
| وای از دل سـنـگـیـنـش وز عـشـوه رنـگـینـش | او نیست منم سنگین کاین فتنه همی شورم |
| من در تـک خـونستـم وز خـوردن خون مستـم | گـویـی کــه نـیـم در خــون در شــیـره انـگـورم |
| ای عـشـق که از زفتـی در چـرخ نمی گنجـی | چـون اسـت که می گنجـی اندر دل مسـتـورم |
| در خـانـه دل جـسـتـی در را ز درون بــسـتـی | مـشـکـات و زجــاجــم مـن یـا نـور عـلـی نـورم |
| تــن حـامـلـه زنـگـی دل در شـکـمـش رومـی | پـس نـیـم ز مـشـکـم مـن یـک نـیـم ز کـافـورم |
| بــردی دل و مـن قـاصــد دل از دگـران جــویـم | نــادیـده هــمــی آرم امــا نــه چــنــیـن کــورم |
| گـــر چــــهـــره زرد مـــن در خــــاک رود روزی | رویــد گــل زرد ای جـــان از خــاک ســر گــورم |
| آخـر نـه سـلـیـمـان هـم بـشـنـیـد غـم مـوری | آخــر تــو ســلــیـمـانـی انـگــار کــه مـن مـورم |
| گفتی که چه می نالی صد خانه عسل داری | مـی مـالـم و مـی نـالـم هـم خــرقــه زنـبــورم |
| مـی نـالـم از این عـلـت امـا بـه دو صـد دولـت | نــفــروشــم یــک ذره زیــن عــلــت نــاســورم |
| چـون چـنـگ همـی زارم چـون بـلـبـل گـلـزارم | چـون مار همی پـیچـم چـون بـر سـر گـنجـورم |
| گویی کـه انا گـفـتـی بـا کـبـر و منی جـفـتـی | آن عکس تـو است ای جـان اما من از آن دورم |
| مـن خــامــم و بــریـانـم خــنـدنـده و گــریـانـم | حـیـران کـن و حـیـرانـم در وصـلـم و مـهـجـورم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
