آمــد بـــهــار خــرم و رحـــمــت نــثـــار شــدسـوسـن چـو ذوالـفـقـار عـلی آبـدار شـداجــزای خــاک حــامـلــه بــودنـد از آســمـاننه ماه گـشـت حـاملـ…
| آمــد بـــهــار خــرم و رحـــمــت نــثـــار شــد | سـوسـن چـو ذوالـفـقـار عـلی آبـدار شـد |
| اجــزای خــاک حــامـلــه بــودنـد از آســمـان | نه ماه گـشـت حـاملـه زان بـی قـرار شـد |
| گــلــنــار پـــرگـــره شـــد و جـــوبـــار پـــرزره | صـحـرا پـر از بـنفـشـه و کـه لـاله زار شـد |
| اشکوفه لب گشاد که هنگام بـوسـه گشت | بـگشـاد سـر و دسـت که وقـت کنار شـد |
| گـلـزار چــرخ چــونـک گـلـســتــان دل بــدیـد | در رو کـشـید ابـر و ز دل شـرمـسـار شـد |
| آن خار می گریست که ای عیب پوش خلق | شـد مـسـتـجـاب دعـوت او گـلـعـذار شـد |
| شــاه بــهـار بــســت کــمـر را بــه مـعــذرت | هـر شـاخ و هـر درخـت از او تـاجـدار شـد |
| هر چـوب در تـجـمـل چـون بـزم مـیر گـشـت | گر در دو دست موسی یک چوب مار شد |
| زنــده شــدنــد بـــار دگــر کــشــتــگــان دی | تــا مـنـکـر قــیـامـت بــی اعــتــبــار شــد |
| اصــحــاب کــهـف بــاغ ز خــواب انـدرآمــدنـد | چـون لطـف روح بـخـش خـدا یار غـار شـد |
| ای زنده گشـتـگان بـه زمسـتـان کجـا بـدیت | آن سـو که وقت خـواب روان را مطـار شـد |
| آن سو که هر شبـی بـپـرد این حواس و روح | آن سـو که هر شـبـی نظر و انتـظـار شـد |
| مـه چــون هـلـال بــود ســفـر کـرد آن طـرف | بــدری مــنــور آمــد و شــمــع دیــار شــد |
| ایـن پــنـج حــس ظـاهـر و پــنـج دگـر نـهـان | لـنـگ و مـلـول رفـت و سـحـر راهـوار شـد |
| بــربــنـد ایـن دهـان و مـپـیـمـای بــاد بـیـش | کـز بــاد گـفــت راه نـظــر پــرغــبــار شــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
