بـر چـرخ سـحـرگـاه یکـی مـاه عـیان شـداز چــرخ فــرود آمـد و در مــا نـگــران شــدچـون بـاز کـه بـربـاید مرغـی بـه گـه صـیدبــربــود مـرا آن مـه و بــ…
بـر چـرخ سـحـرگـاه یکـی مـاه عـیان شـد | از چــرخ فــرود آمـد و در مــا نـگــران شــد |
چـون بـاز کـه بـربـاید مرغـی بـه گـه صـید | بــربــود مـرا آن مـه و بــر چــرخ دوان شـد |
در خـود چـو نـظـر کـردم خـود را بــنـدیـدم | زیرا که در آن مه تنم از لطف چو جان شد |
در جـان چـو سـفـر کـردم جـز مـاه نـدیدم | تــا سـر تــجــلـی ازل جـمـلـه بــیـان شـد |
نه چـرخ فـلـک جـملـه در آن ماه فـروشـد | کـشـتـی وجـودم همه در بـحـر نهان شـد |
آن بــحــر بــزد مــوج و خــرد بـــاز بــرآمــد | و آوازه درافکند چـنین گشـت و چـنان شد |
آن بـحـر کفی کرد و بـه هر پـاره از آن کف | نقشی ز فلان آمد و جـسمی ز فلان شد |
هر پاره کف جسم کز آن بحر نشان یافت | در حــال گـذاریـد و در آن بــحــر روان شـد |
بـی دولت مخدومی شمس الحـق تـبـریز | نی مـاه تـوان دیدن و نی بـحـر تـوان شـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج