دل هـمـان بــه کــه گــرفــتــار هـوائی بــاشــدسر همان بـه که نثـار کف پـائی بـاشدهجر خوش باشد اگر چشم توان داشت وصالدرد سـهلسـت اگـر امید دوائی بـاش…
| دل هـمـان بــه کــه گــرفــتــار هـوائی بــاشــد | سر همان بـه که نثـار کف پـائی بـاشد |
| هجر خوش باشد اگر چشم توان داشت وصال | درد سـهلسـت اگـر امید دوائی بـاشـد |
| دامــن یــار بــه دســت آر و ره مــیـکــده گــیــر | نشناس اینکه به از میکده جائی باشد |
| هـوس خــانـقــهـم نـیـســت کـه بــیـزارم از آن | بـوریـائی کـه در او بـوی ریـائی بــاشـد |
| صـوفـی صـافـی در مـذهب مـا دانـی کـیسـت | آن که بـا بـاده صـافیش صـفائی بـاشـد |
| پــیـر مــیــخــانــه از خــانــه بــرون کــرد مــگــر | ننگ دارد که در آن کوچـه گدائی بـاشد |
| چـه کند گر نکشـد محـنت و خـواری چـو عبـید | هر که را دل متـعـلق بـه هوائی بـاشـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
