گــل اســت بــاده گـلـرنـگ بــاده خــواران رامـدام فـصـل بــهـارسـت مـیـگـســاران راز پای خم چو شدی سر گران، سبک برخیزگــران مـگــرد بــه خــاطــر بــ…
گــل اســت بــاده گـلـرنـگ بــاده خــواران را | مـدام فـصـل بــهـارسـت مـیـگـســاران را |
ز پای خم چو شدی سر گران، سبک برخیز | گــران مـگــرد بــه خــاطــر بــزرگــواران را |
رخ شـکـفـتـه، هـوای گـرفـتـه مـی خـواهـد | بـه خـوشـدلـی گـذران روز ابـر و بــاران را |
ز گـریـه ابــر سـیـه مـی شـود سـفـیـد آخـر | بـس اسـت اشـک ندامت سـیاهکـاران را |
کـنـنـد بــی نـمـکــان بــا شــراب کـار نـمـک | مـده بـه مـجـلـس می راه، هوشـیاران را |
ز بــحـر رحـمـت حـق مـشـربـی طـمـع دارم | کــه خــوشــگـوار تــوان کــرد نـاگـواران را |
مــرا چــو صــبــح ز روز جــزا مــتــرســانــیـد | همیشه روز حساب است دم شماران را |
بـه آن غبـار خـط سـبـز، چـشم بـد مرسـاد! | کـه داد مـرتــبــه سـرمـه خــاکـسـاران را |
قـدم شـمرده نهد عـقـل در قـلـمرو عـشـق | ز سـنگلاخ خـطرهاسـت شیشه بـاران را |
مـسـیـح را بـه فـلـک هـمـت بـلـنـد رسـانـد | مـده ز دســت رکــاب فــلــک ســواران را |
چه حاجت است به سنگین دلان بـدآموزی؟ | فـسـان ز خـویش بـود تـیغ کوهسـاران را |
کـمال کـوهکـن از بـیسـتـون یکی صـد شـد | محـک تـمام کند سـنگ خـوش عـیاران را |
فــریـب گــریـه زاهـد مـخــور ز ســاده دلـی | که دام در دل دانه است سبـحـه داران را |
یـکـی هـزار شـد امـیـد مـن ازان خـط سـبـز | کـه وقـت شــام بــود عـیـد، روزه داران را |
بـه سـود خـلـق شـود همت کـریمان صـرف | که بـاخت به بـود از بـرد، خوش قماران را |
ازان گروه طـلب چـون شـکـر حـلاوت عـیش | کــه در رکــاب دویــدنــد نــی ســواران را |
در آن ریاض کـه صـائب بـه نغـمه گـرم شـود | خــزان نـیـفــکـنـد از جــوش نـوبــهـاران را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج