بــبـیـن بـه دور لـبـش خـط عـنـبـرافـشـان راکـه چــون شــراب بــرون داده راز پــنـهـان رابــه بــاد دسـت، کـلـیـد خــزانـه را مـسـپــارمـده بـه دسـت ص…
| بــبـیـن بـه دور لـبـش خـط عـنـبـرافـشـان را | کـه چــون شــراب بــرون داده راز پــنـهـان را |
| بــه بــاد دسـت، کـلـیـد خــزانـه را مـسـپــار | مـده بـه دسـت صـبـا زلـف عـنـبـرافـشـان را |
| مـکـن بــه مـاه نـو ابــروی یـار را تــشــبــیـه | چه نسبت است به محراب طاق نسیان را؟ |
| درازدســتــی اهــل هـوس ز گــســتــاخــی | بـــه مـــاه مـــصـــر گـــوارا نــمــود زنــدان را |
| ز لطف و قهر تو مهرم نمی شود کم و بیش | کــه پــشــت و رو نــبــود آفــتــاب تــابــان را |
| گــره بــه جــبــهـه آیـیـنـه وار خــویـش مـزن | مکن بـه طوطی خوش حـرف تـنگ، میدان را |
| اگـر تـو دامـن خـود را بـه دسـت مـا نـدهـی | ز دسـت ما نگـرفـتـه اسـت کـس گـریبـان را |
| ز بـس کـه خـلـق تـنـک مـایه انـد از انـصـاف | بــه ســیـم قــلـب نـگـیـرنـد مـاه کـنـعــان را |
| بــر آن گــروه حــلـال اســت دعــوی هـمـت | کـه چـین جـبـهـه شـمـارنـد مـد احـسـان را |
| کـبـاب حـسـن گـلـوسـوز تـشـنـگـی گـردم! | کــه ســرد بــر دل مــن کــرد آب حــیــوان را |
| جـدا نمی شود از هم، دو دل یکی چو شود | نـمــی تــوان ز دل مــا کــشــیـد پــیـکــان را |
| غــلـط بــه کــاغــذ ابــری کــنـنـد دیـده وران | فـشـرد بـس کـه فـلـک ابـرهـای احـسـان را |
| در آن سـری کـه بــود خـارخـار شـوق، کـنـد | چـو گـردبــاد بــه یـک پـای طـی، بـیـابــان را |
| ز نــاقـــصـــان بـــصـــیــرت بـــلــنــدپـــروازی | سـر از دریـچـه بــرون کـردن اسـت کـوران را |
| خــریــد خــون خــود از نــاز نــعــمــت الــوان | فـشـرد بــر جـگـر خـویـش هـر کـه دنـدان را |
| ز آه دل نـگــشــایـد کــه از گـشــاد خــدنـگ | دل گـرفــتــه نـگـردد شــکـفــتــه پــیـکـان را |
| سـخـن بـه مردم فـهمیده عـرض کن صـائب | بــه شــوره زار مـکــن صــرف، آب حــیـوان را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
