سـبــک جـولـانـتـر از بــرق اسـت حـسـن لـالـه زار مـنبـه یک خـمـیازه گـل می شـود آخـر بـهار مـناگــر شـــبـــهــا خـــبـــر یــابـــی ز درد انــتـــظـ…
| سـبــک جـولـانـتـر از بــرق اسـت حـسـن لـالـه زار مـن | بـه یک خـمـیازه گـل می شـود آخـر بـهار مـن |
| اگــر شـــبـــهــا خـــبـــر یــابـــی ز درد انــتـــظـــار مــن | ز خـواب نـاز رو نـاشـسـتـه آیـی در کـنـار مـن |
| ندارد حسن و عشق از هم جدایی، سخت می ترسم | کـه در پــیـراهـن گـل خـار ریـزد خـار خـار مـن |
| نـه در دسـت اسـت گـیـرایی، نـه در آغـوش گـنـجـایی | عبث پهلو تهی می سازد آن سرو از کنار من |
| ز آب چــشــم شــبــنــم دامــن گــلــهـا نــمــازی شــد | مگـردان روی زنهار از دو چـشـم اشـکـبـار من |
| نمی پـیچـم سـر از سـنگ ملـامت، عـاشـقـم عـاشـق | مـحــک را ســرخ رو دارد زر کـامـل عــیـار مـن |
| نـــدارم هــیــچ پـــروا گـــر بـــبـــازم هــر دو عـــالـــم را | پـشـیمـانی بـود خـصـل نخـسـتـین قـمـار من |
| اگــر لــنــگــر نــیــنــدازد بـــه خــاکــم ســایــه قــاتـــل | تـپـیدن در فـلـاخـن مـی نهد سـنگ مـزار مـن |
| دوانیده اسـت از بـس ریشـه خـشـکـی در گـلـسـتـانم | بـه جـای سـرو خـیـزد گـردبـاد از جـویـبـار مـن |
| مــرا افـــســـرده دارد ســـردی ایــن خـــاکــدان، ورنــه | ز شوخی بـیستون را می کند از جا شرار من |
| نــدارد هــمــچــو مــن دیـوانــه ای دامــان ایـن صــحــرا | غزالان می جـهند از خـواب از ذوق شـکار من |
| بــه آب از اشــک شــادی مــی رســانـم خــانـه زیـن را | اگر افـتـد بـه دسـت من عـنان شـهسـوار من |
| مـن آن رنـگـیـن نـوامـرغـم دریـن بــسـتــانـسـرا صـائب | که چـشـم شـبـنم گل می پـرد از انتـظار من |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
