عــاشــق چــو مــنـی بــایـد مــی ســوزد و مـی ســازدور نـی مـثـل کـودک تــا کـعـب هـمـی بــازدمـــه رو چـــو تــــویـــی بــــایـــد ای مـــاه غـــلـ…
| عــاشــق چــو مــنـی بــایـد مــی ســوزد و مـی ســازد | ور نـی مـثـل کـودک تــا کـعـب هـمـی بــازد |
| مـــه رو چـــو تــــویـــی بــــایـــد ای مـــاه غـــلـــام تــــو | تـا بـر همـه مـه رویان می چـربـد و می نازد |
| عـاشـق چـو مـنـی بـایـد کـز مـسـتـی و بـی خـویشـی | بــا خــلــق نـپــیـونـدد بــا خــویـش نـپــردازد |
| فـــارس چـــو تـــویـــی بــــایـــد ای شـــاه ســـوار مـــن | کز وهم و گمان زان سو می راند و می تازد |
| عـــشـــق آب حــــیـــات آمـــد بــــرهـــانـــدت از مـــردن | ای شـاه کـه او خــود را در عـشـق درانـدازد |
| چون شاخ زرست این جان می کش به خودش می دان | چندان که کشش بـیند سوی تـو همی یازد |
| بـــاری دل و جـــان مــن مــســـتـــســت در آن مــعــدن | هـر روز چـو نـوعـشـقـان فـرهـنـگ نـو آغـازد |
| چـــون چـــنـــگ شـــوی از غـــم خـــم داده وانـــگـــه او | در بـر کـشـدت شـیرین بـی واسـطـه بـنوازد |
| آن آهــوی مــفــتـــونــش چـــون تـــازه شــود خـــونــش | آن شــیـر بــدان آهـو در مــیـمــنـه بــگــرازد |
| شــمـس الــحــق تــبــریـزی بــر شــمـس فــلــک روزی | بــاشـد کـه طـراز نـو شـعـشـاع تـو بــطـرازد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
