ای دوسـت شـکر بـهتـر یا آنک شکر سـازدخـوبـی قـمـر بــهـتـر یـا آنـک قـمـر سـازدای بـاغ تـوی خـوشـتـر یا گلشـن گل در تـویـا آنـک بــرآرد گـل صـد نـرگـس…
| ای دوسـت شـکر بـهتـر یا آنک شکر سـازد | خـوبـی قـمـر بــهـتـر یـا آنـک قـمـر سـازد |
| ای بـاغ تـوی خـوشـتـر یا گلشـن گل در تـو | یـا آنـک بــرآرد گـل صـد نـرگـس تـر سـازد |
| ای عقل تو بـه بـاشی در دانش و در بینش | یا آنک بـه هر لحظه صد عقل و نظر سازد |
| ای عـشـق اگر چـه تـو آشـفـتـه و پـرتـابـی | چیزیست که از آتش بر عشق کمر سازد |
| بـیـخـود شـده آنـم سـرگـشـتـه و حـیـرانـم | گاهیم بـسوزد پـر گاهی سـر و پـر سـازد |
| دریای دل از لطفش پـرخـسـرو و پـرشـیرین | وز قـطـره انـدیشـه صـد گـونه گـهر سـازد |
| آن جـملـه گـهرها را اندرشـکـند در عـشـق | وان عشق عجـایب را هم چـیز دگر سـازد |
| شمس الحق تبریزی چون شمس دل ما را | در فـعـل کـند تـیغـی در ذات سـپـر سـازد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
