مرا چون کم فرستی غم حزین و تنگ دل باشمچـو غم بـر من فروریزی ز لطف غم خـجـل بـاشمغـمان تـو مرا نگذاشـت تـا غمگین شـوم یک دمهوای تـو مـرا نگـذاشـت تـا م…
مرا چون کم فرستی غم حزین و تنگ دل باشم | چـو غم بـر من فروریزی ز لطف غم خـجـل بـاشم |
غـمان تـو مرا نگذاشـت تـا غمگین شـوم یک دم | هوای تـو مـرا نگـذاشـت تـا مـن آب و گـل بـاشـم |
هـمـه اجــزای عــالـم را غـم تــو زنـده مـی دارد | منم کز تو غمی خواهم که در وی مستقل باشم |
عـجــب دردی بــرانـگـیـزی کـه دردم را دوا گـردد | عجـب گردی بـرانگیزی که از وی مکتـحـل بـاشـم |
فـدایی را کـفـیـلـی کـو کـه ارزد جـان فـدا کـردن | کسـایی را کسـایی کو که آن را مشـتـمل بـاشم |
مـرا رنـج تــو نـگـذارد کـه رنـجــوری بــه مـن آیـد | مـرا گـنـج تـو نـگـذارد کـه درویـش و مـقـل بـاشـم |
صـبـاح تـو مـرا نگـذاشـت تـا شـمعـی بـرافـروزم | عـیان تـو مـرا نگـذاشـت تـا من مـسـتـدل بـاشـم |
خـیالـی کـان بـه پـیش آید خـیالـت را بـپـوشـاند | اگـر خـونـش بـریـزم مـن ز خـون او بــحـل بــاشـم |
بــسـوزانـم ز عـشـق تـو خـیـال هـر دو عـالـم را | بـسوزند این دو پـروانه چو من شمع چـگل بـاشم |
خمش کن نقل کمتر کن ز حال خود بـه قال خود | چـنان نقـلی که من دارم چـرا من منتـقـل بـاشـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج