چـرا بـه سـرکشـی از من عـنان بـگردانیمکن که بـیخودم اندر جهان بـگردانیز دسـت عـشـق تـو یک روز دین بـگـردانمچـه گـردد ار دل نامـهربـان بـگـردانیگـر اتـ…
چـرا بـه سـرکشـی از من عـنان بـگردانی | مکن که بـیخودم اندر جهان بـگردانی |
ز دسـت عـشـق تـو یک روز دین بـگـردانم | چـه گـردد ار دل نامـهربـان بـگـردانی |
گـر اتـفـاق نـیـفـتـد قـدم کـه رنـجـه کـنـی | به ذکر ما چه شود گر زبـان بـگردانی |
گـمـان مبـر کـه بـداریم دسـتـت از فـتـراک | بـدین قدر که تـو از ما عنان بـگردانی |
وجود من چو قلم سر نهاده بر خط توست | بـگردم ار بـه سرم همچنان بـگردانی |
اگــر قــدم ز مــن نــاشــکــیــب واگــیــری | و گـر نـظـر ز مـن نـاتــوان بــگـردانـی |
نـدانـمـت ز کـجـا آن سـپـر بــه دسـت آیـد | کـه تـیر آه مـن از آسـمـان بـگـردانی |
گـرم ز پــای سـلـامـت بــه ســر درانـدازی | ورم ز دست ملامت به جان بگردانی |
ســر ارادت ســعــدی گـمـان مـبــر هـرگـز | که تـا قیامت از این آستـان بـگردانی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج