گــداخــت دیــدن آن روی بــی نــقــاب مــراچـو نـخـل مـوم، نمـی سـازد آفـتـاب مـراجـنـون بــه بــادیـه پـرورده چـون سـراب مـراســـواد شـــهــر بـــود …
| گــداخــت دیــدن آن روی بــی نــقــاب مــرا | چـو نـخـل مـوم، نمـی سـازد آفـتـاب مـرا |
| جـنـون بــه بــادیـه پـرورده چـون سـراب مـرا | ســـواد شـــهــر بـــود آیــه عـــذاب مـــرا |
| چـو مـاه نـو بــه تــواضـع ز خـاک مـی گـذرم | اگـر سـپـهـر دهـد بــوسـه بــر رکـاب مـرا |
| ز پـنـبــه سـر مـیـنـا بــه حـلـقـم آب چـکـان | نـمـی رود بــه گـلـو آب، بـی شـراب مـرا |
| ز ســـیـــنـــه ام دل پـــرداغ را بـــرون آریـــد | کـه سـیر کـرد ز جـان دود این کـبـاب مـرا |
| کسی بـه موی نیاویخـتـه اسـت خـرمن گل | غـم مـیـان تـو دارد بــه پــیـچ و تــاب مـرا |
| بـه یک دو قطره که خـواهد گهر شدن روزی | رهین مـنت خـود گـو مـکـن سـحـاب مـرا |
| عبـث چـه عمر بـه افسانه می کنی ضایع؟ | چـو چـشم رخـنه دیوار نیست خـواب مرا |
| فغان که با همه کاوش که کرد ناخن سعی | نـشـد گـشـادی ازان غـنـچــه نـقـاب مـرا |
| چـه ذره ام که بـه خـورشـید همعنان گردم؟ | بس است گوشه چشمی ازان رکاب مرا |
| دریــن بــهــار کــه گــل کــرد رازهــا صــائب | نـشـد گـشـادی ازان غـنـچــه نـقـاب مـرا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
