هــــرک آتـــــش مــــن دارد او خـــــرقـــــه ز مــــن داردزخمی چو حسینستش جامی چو حسن داردغــم نــیـســت اگــر مــاهـش افــتــاد در ایـن چــاهـشزیــ…
هــــرک آتـــــش مــــن دارد او خـــــرقـــــه ز مــــن دارد | زخمی چو حسینستش جامی چو حسن دارد |
غــم نــیـســت اگــر مــاهـش افــتــاد در ایـن چــاهـش | زیــرا رســـن زلــفــش در دســـت رســـن دارد |
نـفـس ار چــه کـه زاهـد شـد او راسـت نـخـواهـد شـد | گـر راسـتــیـی خــواهـی آن سـرو چــمـن دارد |
صــد مــه اگــر افــزایــد در چـــشــم خــوشــش نــایــد | بــا تــنـگـی چــشـم او کـان خـوب خــتــن دارد |
از عــکــس ویــســـت ای جـــان گــر چـــرخ ضــیــا دارد | یـا بــاغ گــل خــنـدان یـا ســرو و ســمــن دارد |
گـــر صـــورت شـــمـــع او انـــدر لـــگـــن غـــیـــرســـت | بــر ســقــف زنـد نـورش گـر شــمـع لـگـن دارد |
گــــر بــــا دگــــرانـــی تــــو در مــــا نـــگــــرانـــی تــــو | مــا روح صـــفـــا داریــم گــر غـــیــر بـــدن دارد |
بس مست شدست این دل وز دست شدست این دل | گر خـرد شـدسـت این دل زان زلف شـکن دارد |
شـمـس الـحــق تــبــریـزی شــاه هـمـه شـیـرانـســت | در بـــیــشــه جـــان مــا آن شــیــر وطــن دارد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج