عرق به چهره نشسته است آن پریوش راکـه دیـده اسـت بــه ایـن آبــداری آتــش را؟ز عـکس خـویش در آیینه روی می پـوشـدچــگــونــه رام تـــوان کــرد آن پـــری…
| عرق به چهره نشسته است آن پریوش را | کـه دیـده اسـت بــه ایـن آبــداری آتــش را؟ |
| ز عـکس خـویش در آیینه روی می پـوشـد | چــگــونــه رام تـــوان کــرد آن پـــریــوش را؟ |
| مـکـن اشـاره ابــرو بــه کـار بــوالـهـوســان | مـزن بــه صـیـد زبــون، تـیـر روی تــرکـش را |
| گـهـر بــه رشـتـه بــرون آیـد از پـریـشـانـی | بـــه زلــف یــار گــذار ایــن دل مــشــوش را |
| نــیـام ســوز بــود تــیـغ بــرق بــی زنــهــار | نهان چگونه توان داشت عشق سرکش را؟ |
| زمال، حرص محال است سیر چـشم شود | کـه ســوخــتــن نـبــود اشــتــهـای آتــش را |
| ز دل مـیـار نـسـنـجـیـده حـرف را بـه زبــان | عـنـان کـشـیده نـگـه دار اسـب سـرکـش را |
| بـه خـاکسـاری ما صـرفـه نیسـت خـندیدن | مکن بـه جـام سـفالین شـراب بـی غـش را |
| گهر به سنگ زدن صائب از بـصیرت نیست | مـخـوان بـه مردم بـی درد شـعـر دلـکـش را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
