چـه بـاشد جـان که نتـوان صرف راه دلستـان کردن؟ازان جـان جـهان نتـوان کـنار از بـیم جـان کـردنخوشا سودای یکجا گر چه باشد سر به سر نقصانکه سودایی شدم ز …
| چـه بـاشد جـان که نتـوان صرف راه دلستـان کردن؟ | ازان جـان جـهان نتـوان کـنار از بـیم جـان کـردن |
| خوشا سودای یکجا گر چه باشد سر به سر نقصان | که سودایی شدم ز اندیشه سود و زیان کردن |
| گــرفــتــم بــاغــبــان ســنـگــدل مـانـع نـمـی گـردد | بـه شـاخ گل مروت نیسـت طـرح آشـیان کردن |
| چـه خـونـهـا مـی تـوانـسـتـیم در دل کـرد خـوبـان را | اگر می شد میسـر عشق را در دل نهان کردن |
| ز فـکـر عــاقـبــت دل را چــه فـارغ بــال مـی ســازد | در ایـام بــهـاران چــون گـل رعـنـا خــزان کـردن |
| شکسـت از چـیدن گل پـشت امیدم، چـه دانسـتـم | که از چاک قفس بـایست سیر گلستان کردن؟ |
| مـکـن ای بـوالـهـوس از چـیدن گـل مـنـع عـاشـق را | که از نظارگی خوش نیست منع بـاغبـان کردن |
| بـــه رنـــگ خـــود بـــرآورد آن پـــریــرو زال دنـــیـــا را | ز مـاه مـصــر مـی آیـد زلـیـخــا را جــوان کــردن |
| بـینـدیـش از خـدا ای مـحـتـسـب انـصـاف پـیـدا کـن | مروت نیسـت در فـصـل بـهاران می گران کردن |
| چــه صـورت هـای مـعـنـی آفـریـن در آسـتــیـن دارد | بـه رنگ خـامه مـو صـد زبـان را یک زبـان کـردن |
| عــبــیـر پــیـرهـن بــودم، غـبــارآلـود مـی گـشــتــم | کـنـون از دور مـی بـایـد سـجـود آسـتـان کـردن |
| بــه خــاک و خــون کـشــد صــائب دل آزاد مـردان را | بـه غـیر از دیده عـبـرت تـماشـای جـهان کـردن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
