یـا چــون پــســر ادهــم رانــد بــه ســوی آهـوتـا صـید کـنـد آهـو خـود صـید دگـر یـابـدیـا چـون صـدف تــشـنـه بــگـشـاده دهـان آیـدتا قطره به خود گیر…
یـا چــون پــســر ادهــم رانــد بــه ســوی آهـو | تـا صـید کـنـد آهـو خـود صـید دگـر یـابـد |
یـا چـون صـدف تــشـنـه بــگـشـاده دهـان آیـد | تا قطره به خود گیرد در خویش گهر یابد |
یـا مـرد عـلـف کـش کـو گـردد سـوی ویران هـا | نـاگـاه بــه ویـرانـی از گـنـج خـبــر یـابــد |
ره رو بــهـل افــســانـه تــا مـحــرم و بــیـگـانـه | از نـور الـم نـشـرح بـی شـرح تـو دریابـد |
هر کو سوی شمس الدین از صدق نهد گامی | گـر پـاش فـروماند از عـشـق دو پـر یابـد |
یـاران سـحــر خــیـزان تــا صـبــح کـی دریـابــد | تـا ذره صـفـت مـا را کـی زیر و زبـر یـابـد |
آن بــخـت کـه را بــاشـد کآیـد بــه لـب جـویـی | تـا آب خـورد از جـو خود عکس قمر یابـد |
یـعـقـوب صـفـت کـی بـود کـز پـیـرهـن یوسـف | او بـوی پـسـر جـوید خـود نور بـصـر یابـد |
یـا تــشـنـه چـو اعـرابــی در چـه فـکـنـد دلـوی | در دلـو نـگـارینی چـون تـنگ شـکـر یابـد |
یـا مـوســی آتــش جــو کآرد بــه درخــتــی رو | آید که بـرد آتـش صد صبـح و سحر یابـد |
در خـانـه جـهـد عـیسـی تـا وارهـد از دشـمـن | از خـانـه سـوی گـردون نـاگـاه گـذر یابـد |
یـا هـمـچـو سـلـیـمـانـی بـشـکـافـد مـاهـی را | انـدر شـکـم مـاهـی آن خـاتــم زر یـابــد |
شـمـشـیر بـه کـف عـمـر در قـصـد رسـول آیـد | در دام خـدا افـتـد وز بــخـت نـظـر یـابــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج