رسـیـد آن شـه رسـیـد آن شـه بـیـارایـیـد ایـوان رافـروبــریـد ســاعـدهـا بــرای خــوب کـنـعــان راچـو آمـد جــان جــان جـان نـشـایـد بــرد نـام جـانبـ…
رسـیـد آن شـه رسـیـد آن شـه بـیـارایـیـد ایـوان را | فـروبــریـد ســاعـدهـا بــرای خــوب کـنـعــان را |
چـو آمـد جــان جــان جـان نـشـایـد بــرد نـام جـان | بـه پیشش جان چه کار آید مگر از بهر قربـان را |
بـدم بـی عـشـق گمراهی درآمد عـشـق ناگاهی | بدم کوهی شدم کاهی برای اسب سلطان را |
گر ترکست و تـاجیکست بـدو این بـنده نزدیکست | چو جان بـا تـن ولیکن تن نبـیند هیچ مر جان را |
هـلـا یـاران کـه بــخــت آمـد گـه ایـثــار رخــت آمـد | سـلیمانی بـه تـخـت آمد بـرای عزل شیطان را |
بجه از جا چه می پایی چرا بی دست و بی پایی | نمـی دانی ز هدهد جـو ره قـصـر سـلـیمـان را |
بــکـن آن جـا مـنـاجـاتـت بــگـو اسـرار و حـاجـاتـت | سلیمان خـود همی داند زبـان جـمله مرغان را |
سـخـن بــادسـت ای بــنـده کـنـد دل را پــراکـنـده | ولـیکـن اوش فـرمـایـد کـه گـرد آور پـریـشـان را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج