اگـر بــر زخـم کـافـر نـعـمـتـان بــاشـد گـران پــیـکـانزبــان شــکــر گــردد زخــم مــا را در دهــان پــیــکــاندل از دل بــرگـرفـتــن سـخــت دشـوارس…
| اگـر بــر زخـم کـافـر نـعـمـتـان بــاشـد گـران پــیـکـان | زبــان شــکــر گــردد زخــم مــا را در دهــان پــیــکــان |
| دل از دل بــرگـرفـتــن سـخــت دشـوارسـت یـاران را | بـه آسـانـی چـسـان دل دسـت بــردارد ازان پـیـکـان؟ |
| ز شــادی در حــریـم دلـگـشــای ســیـنـه عــاشــق | بـه شـکر خـنده چـون سـوفـان بـگشـاید دهان پـیکان |
| سـر تـسلیم چـون مردان بـه جـیب خـاکسـاری کش | کــه دارد از ســرافــرازی هــدف را بــر زبــان پــیـکــان |
| بـه هـمـت مـی بـرنـد از پـیش کـار خـویش اهـل دل | گشـود از غـنچـه نشـکفـتـه ای صـد گلسـتـان پـیکان |
| بــه هـر جــانـب کــه رو آرد گـشــایـش در قــدم دارد | یـکـی کـرده اسـت تـا از راسـتـی دل بـا زبـان پـیکـان |
| نشسته است آنچنان در سینه ام پهلوی هم تیرش | کـه ننشـیند بـه تـرکـش پـهلـوی هم آنـچـنـان پـیکـان |
| گـرانان را کـشـد منزل بـه خـود پـیش از سـبـکـبـاران | کـه پـیـش از بـال تـیـر آیـد بـه آغـوش نـشـان پـیـکـان |
| ز اهــل دل مــجـــو زیــر فــلــک آســـایــش خـــاطــر | دل خــود مـی خـورد در خــانـه تــنـگ کـمـان پــیـکـان |
| ازان دل را نــمــی ســازم هـدف پــیـش خــدنــگ او | کــه تــرســم آب گــردد در دل گــرمــم روان پــیـکــان |
| نــگــردانــیـد دل جــا در تــن مــن از گــرانــخــوابــی | چه حرف است اینکه در یکجا نمی گیرد مکان پیکان؟ |
| مـخـور از سـاده لـوحــی روی دسـت گـلـشـن دنـیـا | کـه دارد غـنـچـه اش در روی دل صـائب نـهـان پـیکـان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
