مــه دی رفــت و بــهـمــن هـم بــیـا کــه نــوبــهـار آمــدزمـیـن ســرســبــز و خــرم شــد زمـان لــالــه زار آمـددرختـان بـین که چون مستـان همه گیجـن…
| مــه دی رفــت و بــهـمــن هـم بــیـا کــه نــوبــهـار آمــد | زمـیـن ســرســبــز و خــرم شــد زمـان لــالــه زار آمـد |
| درختـان بـین که چون مستـان همه گیجـند و سرجنبـان | صـبـا بـرخـوانـد افـسـونـی کـه گـلـشـن بـی قـرار آمـد |
| ســمـن را گـفـت نـیـلـوفـر کـه پــیـچــاپــیـچ مـن بــنـگـر | چــمـن را گـفــت اشــکـوفــه کـه فــضــل کـردگـار آمـد |
| بــنـفـشـه در رکـوع آمـد چــو سـنـبــل در خــشـوع آمـد | چـو نرگـس چـشـمکـش می زد کـه وقـت اعـتـبـار آمد |
| چه گفت آن بید سرجنبان که از مستی سبک سر شد | چـه دید آن سـرو خـوش قـامـت کـه رفـت و پـایدار آمد |
| قـلم بـگـرفـتـه نقـاشـان کـه جـانم مسـت کـف هاشـان | کـه تــصـویـرات زیـبــاشــان جــمـال شــاخــســار آمـد |
| هـزاران مـرغ شـیـریـن پــر نـشـســتــه بــر سـر مـنـبــر | ثــنـا و حــمــد مـی خــوانـد کــه وقــت انـتــشــار آمـد |
| چــو گـویـد مـرغ جــان یـاهـو بــگـویـد فــاخــتــه کــوکــو | بــگــویـد چــون نـبــردی بــو نـصــیـبــت انـتــظــار آمــد |
| بـــفــرمــودنــد گــل هــا را کــه بــنــمــایــیــد دل هــا را | نــشــایـد دل نـهـان کــردن چــو جــلــوه یـار غــار آمــد |
| بـه بـلـبـل گـفـت گـل بـنگـر بـه سـوی سـوسـن اخـضـر | کــه گــر چـــه صـــد زبـــان دارد صـــبـــور و رازدار آمــد |
| جــوابــش داد بــلــبــل رو بــه کــشــف راز مــن بــگــرو | کـه این عـشـقـی کـه من دارم چـو تـو بـی زینهار آمـد |
| چـــنــار آورد رو در رز کــه ای ســـاجـــد قــیــامــی کــن | جــوابــش داد کـایـن سـجــده مـرا بــی اخــتــیـار آمـد |
| مـنم حـامـل از آن شـربـت کـه بـر مـسـتـان زند ضـربـت | مــرا بــاطــن چــو نـار آمــد تــو را ظــاهـر چــنـان آمــد |
| بـــرآمــد زعــفــران فــرخ نــشـــان عــاشـــقــان بـــر رخ | بر او بخشود و گل گفت اه که این مسکین چه زار آمد |
| رســیـد ایـن مـاجــرای او بــه ســیـب لـعــل خــنـدان رو | بــه گـل گـفــت او نـمـی دانـد کـه دلـبــر بــردبــار آمـد |
| چــو سـیـب آورد ایـن دعـوی کـه نـیـکـو ظـنـم از مـولـی | بـــرای امــتـــحــان آن ز هــر ســو ســنــگــســار آمــد |
| کـسـی سـنگ اندر او بـندد چـو صـادق بـود مـی خـندد | چـرا شـیرین نـخـندد خـوش کـش از خـسـرو نـثـار آمـد |
| کـــلــوخ انــداز خـــوبـــان را بـــرای خـــوانــدن بـــاشـــد | جــفــای دوســتــان بــا هــم نــه از بــهــر نــفــار آمــد |
| زلـــیــخـــا گـــر دریــد آن دم گـــریــبـــان و زه یــوســـف | پــی تــجــمـیـش و بــازی دان کـه کـشـاف سـرار آمـد |
| خــورد ســنـگ و فــرونــایـد کــه مــن آویـخــتــه شــادم | کــه ایــن تـــشــریــف آویــزش مــرا مــنــصــوروار آمــد |
| کــه مــن مــنــصــورم آویــزان ز شـــاخ دار الــرحـــمــان | مـرا دور از لــب زشــتــان چــنـیـن بــوس و کــنـار آمــد |
| هلا خـتـم اسـت بـر بـوسه نهان کن دل چـو سـنبـوسه | درون ســیـنـه زن پــنـهـان دمـی کـه بــی شـمـار آمـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
