گر درون سوخـتـه ای بـا تـو بـرآرد نفسیچـه تـفـاوت کند اندر شـکرسـتـان مگسـیای که انصاف دل سـوخـتـگان می ندهیخود چـنین روی نبـایست نمودن بـه کسیروزی ان…
| گر درون سوخـتـه ای بـا تـو بـرآرد نفسی | چـه تـفـاوت کند اندر شـکرسـتـان مگسـی |
| ای که انصاف دل سـوخـتـگان می ندهی | خود چـنین روی نبـایست نمودن بـه کسی |
| روزی انـدر قـدمـت افـتـم و گـر سـر بــرود | بـه ز من در سـر این واقـعـه رفـتـند بـسـی |
| دامن دوسـت بـه دنیا نتـوان داد از دسـت | حیف باشد که دهی دامن گوهر به خسی |
| تـا بـه امروز مرا در سـخـن این سوز نبـود | کـه گـرفـتــار نـبــودم بــه کـمـنـد هـوســی |
| چون سراییدن بلبل که خوش آید بر شاخ | لـیکـن آن سـوز نـدارد کـه بـود در قـفـسـی |
| سـعـدیا گـر ز دل آتـش بـه قـلـم درنـزدی | پس چرا دود بـه سر می رودش هر نفسی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
