هـیـن خــیـره خــیـره مـی نـگـر انـدر رخ صــفـرایـیـمهر کـس کـه او مکـی بـود داند کـه من بـطـحـاییمزان لــالــه روی دلــســتــان رویــد ز رویـم زعــفـ…
هـیـن خــیـره خــیـره مـی نـگـر انـدر رخ صــفـرایـیـم | هر کـس کـه او مکـی بـود داند کـه من بـطـحـاییم |
زان لــالــه روی دلــســتــان رویــد ز رویـم زعــفــران | هر لحـظـه زان شـادی فـزا بـیش اسـت کارافزاییم |
مـانـنـد بـرف آمـد دلـم هـر لـحـظـه مـی کـاهـد دلـم | آن جـا همـی خـواهـد دلـم زیرا کـه مـن آن جـاییم |
هـر جـا حـیاتـی بـیشـتـر مـردم در او بـی خـویشـتـر | خـواهی بـیا در مـن نـگـر کـز شـید جـان شـیداییم |
آن بــرف گـویـد دم بـه دم بـگـذارم و سـیـلـی شـوم | غـلـطـان سـوی دریـا روم مـن بــحــری و دریـایـیـم |
تـنـهـا شـدم راکـد شـدم بـفـسـردم و جـامـد شـدم | تــا زیـر دنـدان بــلـا چـون بــرف و یـخ مـی خـایـیـم |
چـون آب بــاش و بـی گـره از زخـم دنـدان هـا بــجـه | مـن تـا گـره دارم یقـین مـی کـوبـی و می سـاییم |
بــرف آب را بــگـذار هـیـن فـقـاع هـای خــاص بــیـن | می جـوشـد و بـر می جـهد کـه تـیزم و غـوغـاییم |
هر لحـظه بـخـروشـانتـرم بـرجـسـتـه و جـوشـانتـرم | چـون عـقل بـی پـر می پـرم زیرا چـو جـان بـالاییم |
بــســیـار گـفـتــم ای پــدر دانـم کـه دانـی ایـن قـدر | کـه چـون نـیـم بـی پـا و سـر در پـنـجـه آن نـایـیـم |
گـر تــو مـلـولـسـتـی ز مـن بــنـگـر در آن شـاه زمـن | تــا گــرم و شــیـریـنـت کــنـد آن دلـبــر حــلـوایـیـم |
ای بـــی نـــوایــان را نـــوا جـــان مـــلـــولـــان را دوا | پـران کـنـنـده جـان کـه مـن از قـافـم و عـنـقـایـیـم |
من بس کنم بس از حنین او بس نخواهد کرد از این | من طوطیم عشقش شکر هست از شکر گویاییم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج