هر گه که آن خسرو زرین کمر از جـا بـرخاستآسـمان گـفـت کـه قـرص قـمر از جـا بـر خـاسـتگـر بـسـاط مـی و مـعـشـوق نبـاشـد بـه میانبـه چـه امـیـد تـوان هـر…
هر گه که آن خسرو زرین کمر از جـا بـرخاست | آسـمان گـفـت کـه قـرص قـمر از جـا بـر خـاسـت |
گـر بـسـاط مـی و مـعـشـوق نبـاشـد بـه میان | بـه چـه امـیـد تـوان هـر سـحـر از جـا بـر خـاسـت |
مــگــر آن ســرو خــرامــنــده بــه رفــتــار آمــد | کـه بـسـی دیده حـسـرت نـگـر از جـا بـرخـاسـت |
چـشم مخمور وی از مستـی می شد هشیار | سـاقـی مـردم صـاحـب نـظـر از جــا بــر خـاسـت |
شـور شـیرین نه همین تـارک فرهاد شـکافـت | کـه پــسـر از پــی قـتــل پــدراز جــا بــر خـاسـت |
بـی دلـان را خـبــری از دل غـارت زده نـیـسـت | کـه صـف غـمـزه او بــی خـبــر از جـا بــرخـاسـت |
مــاه بــا طــلــعــت او بــیـهـده ســر زد ز افــق | سـرو بــا قـامـت او بــی ثـمـر از جـا بــر خـاسـت |
دوش در خــواب خــوش آشـوب قـیـامـت دیـدم | صـبـح دم قـامـت آن سـیـم تـر از جـا بـر خـاسـت |
حـرفـی از مـرهـم یـاقـوت لـبــش مـی گـفـتـم | یک جـهان خستـه خونین جـگر از جـا بـر خـاست |
بــا خــیـال لـب شــیـریـن شــکــر گــفــتــارش | هر چه کشتـم بـه زمین نیشکر از جـا بـر خاست |
آن قــدر خــون مــرا ریـخــت صــف مــژگــانـش | که به خون خواهی من چشم تر از جا بر خاست |
همسری خواستم از بهر سهی قامت دوست | عـلـم خـسـرو انـجــم حـشـر از جــا بــر خـاسـت |
نـاصــرالــدیـن شــه مــنـصــور کــه بــا رایـت او | آیـت نـصــرت فـتــح و ظــفـر از جــا بــر خــاســت |
تـــا از آن لــعـــل گــهــر بـــار فــروغـــی دم زد | بـی خـریـداری نـظـمـش گـهـر از جـا بـر خـاسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج