چـشـم خـواب آلـود او را در خـم ابــرو بــبـیـنتـیزی شـمـشـیر بـنـگـر، غـفـلـت آهو بـبـیندر کـف دسـت سـلـیمـان گـر نـدیـدی مـور راچـشم بـگشا خال را بـر…
| چـشـم خـواب آلـود او را در خـم ابــرو بــبـیـن | تـیزی شـمـشـیر بـنـگـر، غـفـلـت آهو بـبـین |
| در کـف دسـت سـلـیمـان گـر نـدیـدی مـور را | چـشم بـگشا خال را بـر صفحه آن رو بـبـین |
| پـیچ و تـاب دلـربـایی نیسـت مخـصـوص کـمر | صاف کن آیینه را این شـیوه در هر مو بـبـین |
| زلفـش از هر حـلقـه دارد چـشـم بـر راه دلی | در بــه دسـت آوردن دل اهـتـمـام او بــبـیـن |
| هرگـز از خـون شـکـاری بـال تـیرش تـر نشـد | شسـت صاف دلگشای آن کمان ابـرو بـبـین |
| می گدازد چـشـم را خـورشـید بـی ابـر تـنک | جـلـوه آن سـرو سـیم انـدام را در جـو بـبـین |
| خـلـوت آغـوش را از نـقـش انـجــم پــاک کـن | بعد ازان چون هاله دلجویی ازان مه رو ببین |
| شهسـواری نیسـت یار ما کز او گردن کشـند | در خم چوگان حکمش چرخ را چون گو بـبین |
| مــی کــنــد نــامــرد آب و نــان دنــیـا مــرد را | همچـو مردان خون دل خور، قوت بـازو بـبـین |
| مـی کـشـد زنگـار قـد چـون سـرو بـر آیینه ام | تـخـم غـم را در زمـین پـاک مـن نـیـرو بـبـین |
| آنـچـه جـم در جـام از اسـرار نـتـوانـسـت دید | خـویش را بـر هم شکن در کاسه زانو بـبـین |
| خوبی دنیا ز عقبی پشت کاری بیش نیست | چند صائب محو پشت کار بـاشی، رو بـبـین |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
