بـــهــار آمــد بـــهــار آمــد بـــهــار خـــوش عـــذار آمــدخـوش و سـرسـبـز شـد عـالم اوان لـاله زار آمدز سوسـن بـشنو ای ریحـان که سوسن صد زبـان دار…
| بـــهــار آمــد بـــهــار آمــد بـــهــار خـــوش عـــذار آمــد | خـوش و سـرسـبـز شـد عـالم اوان لـاله زار آمد |
| ز سوسـن بـشنو ای ریحـان که سوسن صد زبـان دارد | بـه دشـت آب و گل بـنگر که پـرنقش و نگار آمد |
| گل از نسرین همی پرسد که چون بودی در این غربت | همی گوید خوشم زیرا خوشی ها زان دیار آمد |
| سـمن بـا سـرو می گوید کـه مسـتـانه همی رقـصـی | بـه گـوشـش سـرو می گوید کـه یار بـردبـار آمد |
| بــنـفــشــه پــیـش نـیـلــوفــر درآمـد کــه مـبــارک بــاد | که زردی رفت و خـشکی رفت و عمر پـایدار آمد |
| همی زد چـشمک آن نرگس بـه سوی گل که خندانی | بـدو گـفـتـا کـه خـنـدانـم کـه یار انـدر کـنـار آمـد |
| صـنـوبـر گـفـت راه سـخـت آسـان شـد بـه فـضـل حـق | کـه هـر بـرگـی بـه ره بـری چـو تـیـغ آبــدار آمـد |
| ز تـــرکـــســـتـــان آن دنــیــا بـــنــه تـــرکـــان زیــبـــارو | بـه هنـدسـتـان آب و گـل بـه امـر شـهـریار آمـد |
| بــبــیـن کــان لــکــلــک گــویـا بــرآمـد بــر ســر مـنـبــر | کـه ای یـاران آن کـاره صــلـا کـه وقــت کـار آمـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
