عـــطـــارد مــشـــتـــری بـــایــد مــتـــاع آســـمــانــی رامهی مریخ چـشـم ارزد چـراغ آن جـهانی راچـو چـشـمـی مـقـتـرن گـردد بــدان غـیـبـی چـراغ جـ…
| عـــطـــارد مــشـــتـــری بـــایــد مــتـــاع آســـمــانــی را | مهی مریخ چـشـم ارزد چـراغ آن جـهانی را |
| چـو چـشـمـی مـقـتـرن گـردد بــدان غـیـبـی چـراغ جـان | بــبــیـنـد بـی قـریـنـه او قـریـنـان نـهـانـی را |
| یـکــی جــان عــجــب بــایـد کــه دانـد جــان فــدا کــردن | دو چـشـم معنوی بـاید عـروسـان معـانی را |
| یـکـی چـشـمـیـسـت بــشـکـفـتـه صـقـال روح پــذرفـتـه | چـو نرگس خـواب او رفتـه بـرای بـاغبـانی را |
| چنین باغ و چنین شش جو پس این پنج و این شش جو | قیاسی نیسـت کمتـر جـو قیاس اقتـرانی را |
| بــه صـف هـا رایـت نـصــرت بــه شــب هـا حــارس امـت | نهاده بـر کـف وحـدت در سـبـع الـمـثـانی را |
| شـکـسـتـه پـشـت شـیطـان را بـدیـده روی سـلـطـان را | که هر خس از بـنا داند به استدلال بـانی را |
| زهـی صـافـی زهـی حــری مـثــال مـی خــوشـی مـری | کسی دزدد چنین دری که بـگذارد عوانی را |
| الــی الــبـــحــر تــوجــهــنــا و مــن عــذب تـــفــکــهــنــا | لـقـینـا الـدر مـجـانـا فـلـا نبـغـی الـدنـانی را |
| لــقــیـت الــمــاء عــطــشــانــا لــقــیـت الــرزق عــریـانـا | صحبت اللیث احیانا فلا اخشی السنانی را |
| تـــوی مــوســی عــهــد خــود درآ در بـــحــر جــزر و مــد | ره فـرعـون بـاید زد رها کـن این شـبـانـی را |
| الــا ســـاقــی بـــه جـــان تـــو بـــه اقــبـــال جـــوان تـــو | بــه مـا ده از بــنـان تــو شــراب ارغـوانـی را |
| بــگــردان بــاده شــاهـی کــه هــمــدردی و هـمــراهـی | نشـان درد اگر خـواهی بـیا بـنگر نشـانی را |
| بـیـا درده مـی احـمـر کـه هـم بـحـر اسـت و هـم گـوهـر | بـرهنه کن بـه یک ساغر حریف امتـحانی را |
| بــرو ای رهـزن مـســتــان رهـا کــن حــیـلـه و دســتــان | که ره نبـود در این بـستان دغا و قلتبـانی را |
| جــواب آنــک مــی گــویــد بــه زر نــخــریــده ای جــان را | کـه هندو قـدر نشـنـاسـد مـتـاع رایگـانی را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
