حــدیـث یـا شــکــرســت آن کــه در دهـان داریدوم بـه لطـف نگویم کـه در جـهان داریگــنـاه عــاشــق بــیـچــاره نـیـســت در پــی تــوگناه تـوست که رخـسـ…
| حــدیـث یـا شــکــرســت آن کــه در دهـان داری | دوم بـه لطـف نگویم کـه در جـهان داری |
| گــنـاه عــاشــق بــیـچــاره نـیـســت در پــی تــو | گناه تـوست که رخـسـار دلستـان داری |
| جـمـال عـارض خـورشـید و حـسـن قـامـت سـرو | تو را رسد که چو دعوی کنی بـیان داری |
| ندانم ای کـمر این سـلـطـنت چـه لـایق تـوسـت | که با چنین صنمی دست در میان داری |
| بـسـیـسـت تـا دل گـم کـرده بــاز مـی جـسـتـم | در ابــروان تـو بــشـنـاخـتـم کـه آن داری |
| تـو را کـه زلـف و بـنـاگـوش و خـد و قـد ایـنـسـت | مرو بـه بـاغ که در خـانه بـوسـتـان داری |
| بدین صفت که تویی دل چه جای خدمت توست | فــراتــر آی کــه ره در مـیـان جــان داری |
| گـر ایـن روش کـه تـو طـاووس مـی کـنـی رفـتـار | نه بـرج من کـه همه عـالم آشـیان داری |
| قــدم ز خــانـه چــو بــیـرون نـهـی بــه عــزت نـه | که خـون دیده سـعدی بـر آسـتـان داری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
