مکـن بـر نفـس رحـمت بـا تـو چـون راه جـفـا گیردسزای کشتـن اسـت آن سگ که پـای آشنا گیردمتـرس از نفس سرکش، پـنجه تسخیر بـیرون کنکـه چـون گـیری گـلـوی اژ…
مکـن بـر نفـس رحـمت بـا تـو چـون راه جـفـا گیرد | سزای کشتـن اسـت آن سگ که پـای آشنا گیرد |
متـرس از نفس سرکش، پـنجه تسخیر بـیرون کن | کـه چـون گـیری گـلـوی اژدها شـکـل عـصـا گـیرد |
کسی کز خلق خواهد حاجت خود، مردنش اولی | غـریق بـحـر بـه، آن کس که دسـتـش ناخـدا گیرد |
نـگـردد بــا گـرفـتـن بـی نـیـازی جـمـع در یـک جـا | سـزای آتـش اسـت آن تـن کـه نقـش بـوریا گـیرد |
شـود گـرد خـجـالـت، بـر جـبـین خـضـر بـنـشـینـد | غـبــاری از سـر خـاک سـکـنـدر چــون هـوا گـیـرد |
کـمـانـی کـرده زه بـیـطـاقـتـی در پـیکـر خـشـکـم | کـه چـون تـیـر هـوایی اسـتـخـوان مـن هـوا گـیرد |
نــهــال مــیــوه دارم، حــق گــزاری بـــار مــی آرم | بــلـنـد اقـبــال آن دسـتــی کـه بــازوی مـرا گـیـرد |
چــراغ دولــت پــروانــه روزی مــی شــود روشــن | کـه از خـاکـسـتـرش آیینـه رخـسـاری جـلـا گـیـرد |
نه در خـار از جـفـا رنـگـی، نه در گـل از وفـا بـویی | خوشا چشمی کز این گلزار چون شبنم هوا گیرد |
حــریـف گـوشــه ابــروی مـنـت نـیـســتــم صـائب | مـن و آیینـه طـبـعـی کـه بـی صـیقـل جـلـا گـیـرد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج