ایـن بــار مــن یـک بــارگــی در عــاشــقــی پــیــچــیــده امایـن بـار مـن یـک بـارگـی از عـافـیـت بـبـریـده امدل را ز خـــود بـــرکـــنـــده ام بـــ…
| ایـن بــار مــن یـک بــارگــی در عــاشــقــی پــیــچــیــده ام | ایـن بـار مـن یـک بـارگـی از عـافـیـت بـبـریـده ام |
| دل را ز خـــود بـــرکـــنـــده ام بـــا چـــیــز دیــگـــر زنـــده ام | عقل و دل و اندیشـه را از بـیخ و بـن سـوزیده ام |
| ای مـــردمـــان ای مـــردمـــان از مـــن نــیــایــد مـــردمـــی | دیوانه هم ننـدیشـد آن کـانـدر دل انـدیشـیده ام |
| دیــوانــه کــوکــب ریــخــتـــه از شــور مــن بـــگــریــخــتـــه | مـن بــا اجـل آمـیـخـتــه در نـیـسـتـی پــریـده ام |
| امـــروز عـــقـــل مــن ز مــن یــک بـــارگـــی بـــیــزار شـــد | خـواهد کـه تـرسـاند مرا پـنداشـت من نادیده ام |
| مـن خــود کــجــا تــرســم از او شــکـلـی بــکــردم بــهـر او | من گیج کی بـاشم ولی قاصد چنین گیجـیده ام |
| از کـــاســـه اســــتــــارگـــان وز خــــون گـــردون فـــارغـــم | بـهر گدارویان بـسـی من کـاسـه ها لیسـیده ام |
| مــن از بـــرای مــصــلــحــت در حــبـــس دنــیــا مــانــده ام | حـبـس از کـجـا من از کـجـا مال کـه را دزدیده ام |
| در حـبـس تـن غـرقـم بـه خـون وز اشـک چـشـم هر حـرون | دامـان خــون آلــود را در خــاک مـی مـالــیـده ام |
| مــانــنــد طــفــلــی در شــکــم مــن پــرورش دارم ز خــون | یــک بـــار زایــد آدمــی مــن بــارهــا زایــیــده ام |
| چــنـدانـک خــواهـی درنـگـر در مـن کــه نـشــنـاســی مـرا | زیرا از آن کـم دیده ای من صـدصـفـت گردیده ام |
| در دیـــده مـــن انـــدرآ وز چــــشـــم مـــن بــــنـــگـــر مـــرا | زیـرا بــرون از دیـده هـا مـنـزلـگـهـی بـگـزیـده ام |
| تو مست مست سرخوشی من مست بی سر سرخوشم | تـو عاشق خندان لبـی من بـی دهان خندیده ام |
| مـن طـرفـه مـرغـم کـز چــمـن بــا اشـتــهـای خــویـشـتــن | بـی دام و بـی گیرنده ای اندر قـفـص خـیزیده ام |
| زیـرا قـفـص بــا دوســتــان خــوشــتــر ز بــاغ و بــوســتــان | بــهــر رضــای یــوســفــان در چــاه آرامــیــده ام |
| در زخــــم او زاری مـــکـــن دعـــوی بــــیـــمـــاری مـــکـــن | صـد جـان شـیرین داده ام تـا این بـلا بـخـریده ام |
| چــون کــرم پــیــلــه در بــلــا در اطــلــس و خــز مــی روی | بـشـنو ز کـرم پـیلـه هم کـانـدر قـبـا پـوسـیده ام |
| پـــوســیــده ای در گــور تـــن رو پـــیــش اســرافــیــل مــن | کـز بـهـر مـن در صـور دم کـز گـور تـن ریـزیـده ام |
| نـی نـی چـو بــاز مـمـتــحـن بــردوز چـشـم از خـویـشـتــن | مـانند طـاووسـی نکـو مـن دیبـه ها پـوشـیده ام |
| پــیــش طــبــیــبــش ســر بــنــه یـعــنــی مــرا تــریــاق ده | زیـرا در ایـن دام نــزه مــن زهـرهـا نـوشــیـده ام |
| تـو پـیـش حـلـوایـی جـان شـیـریـن و شـیـریـن جـان شـوی | زیرا من از حـلـوای جـان چـون نیشـکـر بـالیده ام |
| عــیــن تـــو را حــلــوا کــنــد بـــه زانــک صــد حــلــوا دهــد | من لـذت حـلـوای جـان جـز از لـبـش نشـنیده ام |
| خــامــوش کــن کــانـدر ســخــن حــلــوا بــیـفــتــد از دهـن | بی گفت مردم بو برد زان سان که من بوییده ام |
| هـر غــوره ای نـالـان شــده کــای شــمـس تــبــریـزی بــیـا | کز خـامی و بـی لذتـی در خویشتـن چـغزیده ام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
