سـرو بـسـتـانـی تـو یا مـه یا پـرییــا مــلــک یـا دفــتــر صــورتــگــریرفـتـنی داری و سـحـری می کنیکـانـدر آن عـاجــز بــمـانـد سـامـریهر که یک بـار…
| سـرو بـسـتـانـی تـو یا مـه یا پـری | یــا مــلــک یـا دفــتــر صــورتــگــری |
| رفـتـنی داری و سـحـری می کنی | کـانـدر آن عـاجــز بــمـانـد سـامـری |
| هر که یک بـارش گذشتـی در نظر | در دلـش صــد بــار دیـگــر بــگــذری |
| مـی روی و انـدر پـیت دل مـی رود | بــاز مـی آیـی و جــان مـی پــروری |
| گر تو شاهد با میان آیی چو شمع | مــبــلــغــی پــروانـه هـا گــرد آوری |
| چـند خـواهی روی پـنهان داشـتـن | پـرده می پـوشی و بـر ما می دری |
| روزی آخـــر در مـــیـــان مـــردم آی | تـا بـبـیـنـد هـر کـه مـی بـینـد پـری |
| آفــتــاب از مـنـظــر افــتــد در رواق | چون تو را بـیند بـدین خوش منظری |
| جان و خاطر بـا تـو دارم روز و شب | نـقـش بــر دل نـام بــر انـگـشـتـری |
| سعدی از گرمی بـخواهد سوختـن | بس که تو شیرینی از حد می بری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
