جـان و جـهـان چـو روی تـو در دو جـهـان کـجـا بـودگر تو ستم کنی بـه جان از تو ستم روا بـودچون همه سوی نور تست کیست دورو به عهد توچـون همه رو گرفـتـه ای…
| جـان و جـهـان چـو روی تـو در دو جـهـان کـجـا بـود | گر تو ستم کنی بـه جان از تو ستم روا بـود |
| چون همه سوی نور تست کیست دورو به عهد تو | چـون همه رو گرفـتـه ای روی دگر کجـا بـود |
| آنـک بــدیـد روی تــو در نـظــرش چــه ســرد شــد | گـنج کـه در زمین بـود ماه کـه در سـما بـود |
| بــا تـو بــرهـنـه خـوشـتـرم جـامـه تـن بــرون کـنـم | تــا کـه کـنـار لـطـف تـو جـان مـرا قـبــا بــود |
| ذوق تــو زاهـدی بــرد جــام تــو عــارفــی کــشــد | وصـف تـو عـالـمی کـند ذات تـو مـر مرا بـود |
| هـر کـه حــدیـث جــان کـنـد بــا رخ تــو نـمـایـمـش | عشق تـو چون زمردی گر چه که اژدها بـود |
| هـر کـه رخــش چــنـیـن بــود شـاه غـلـام او شـود | گر چه که بنده ای بود خاصه که در هوا بود |
| ایــن دل پـــاره پـــاره را پــیــش خــیــال تــو نــهــم | گـر سـخـن وفـا کـنـد گـویـم کـایـن وفـا بـود |
| چـــون در مــاجـــرا زنــم خـــانــه شـــرع وا شـــود | شـاهد مـن رخـش بـود نـرگـس او گـوا بـود |
| از تــبــریـز شـمـس دیـن چــونـک مـرا نـعـم رســد | جـز تـبـریز و شمس دین جمله وجود لا بـود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
