آب زنــیــد راه را هــیــن کــه نــگــار مــی رســدمــژده دهـیـد بــاغ را بــوی بــهــار مــی رســدراه دهــــیــــد یــــار را آن مــــه ده چـــــهـــ…
| آب زنــیــد راه را هــیــن کــه نــگــار مــی رســد | مــژده دهـیـد بــاغ را بــوی بــهــار مــی رســد |
| راه دهــــیــــد یــــار را آن مــــه ده چـــــهــــار را | کــز رخ نــوربـــخــش او نــور نــثــار مــی رســد |
| چـاک شدسـت آسمان غلغله ایسـت در جـهان | عنبـر و مشک می دمد سـنجـق یار می رسـد |
| رونق بـاغ مـی رسـد چـشـم و چـراغ می رسـد | غـم بـه کـناره مـی رود مـه بـه کـنار می رسـد |
| تــیـر روانـه مــی رود ســوی نـشــانـه مــی رود | ما چه نشسته ایم پس شه ز شکار می رسد |
| بــاغ ســلـام مـی کـنـد ســرو قــیـام مـی کـنـد | سـبـزه پـیاده مـی رود غـنچـه سـوار می رسـد |
| خـلـوتـیـان آسـمـان تــا چـه شـراب مـی خـورنـد | روح خـراب و مسـت شد عقل خـمار می رسـد |
| چون برسی به کوی ما خامشی است خوی ما | زان که ز گفت و گوی ما گرد و غـبـار می رسـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
