چـشـم تـو نـاز مـی کـنـد نـاز جـهان تـو را رسـدحـسـن و نمک تـو را بـود ناز دگـر کـه را رسـدچـشـم تـو نـاز مـی کـند لـعـل تـو داد مـی دهدکشـتـن و حـشر …
| چـشـم تـو نـاز مـی کـنـد نـاز جـهان تـو را رسـد | حـسـن و نمک تـو را بـود ناز دگـر کـه را رسـد |
| چـشـم تـو نـاز مـی کـند لـعـل تـو داد مـی دهد | کشـتـن و حـشر بـندگان لاجـرم از خـدا رسـد |
| چـشـم کـشـید خـنـجـری لـعـل نـمـود شـکـری | بـو که میان کـش مکش هدیه بـه آشـنا رسـد |
| سـلطنتـسـت و سـروری خـوبـی و بـنده پـروری | و آنچ بـگفت ناید آن کز تـو بـه جـان عطا رسـد |
| نـطـق عـطــاردانـه ام مـســتــی بــی کـرانـه ام | گـر نـبــود ز خــوان تــو راتــبــه از کـجــا رســد |
| چـرخ سـجـود مـی کـند خـرقـه کـبـود مـی کـند | چـرخ زنان چـو صوفیان چـونک ز تـو صـلا رسـد |
| جـز تـو خـلـیـفـه خـدا کـیـسـت بــگـو بـه دور مـا | سجده کند ملک تو را چون ملک از سما رسد |
| دولــت خــاکــیـان نـگــر کــز مـلــکــنـد پــاکــتــر | پـرورش این چـنـین بـود کـز بـر شـاه مـا رسـد |
| سر مکش از چـنین سری کآید تـاج از آن سرش | کبـر مکن بـر آن کسـی کز سـوی کبـریا رسـد |
| نقد الست می رسد دست به دست می رسد | زود بــکـن بــلـی بــلـی ور نـکـنـی بــلـا رسـد |
| مـــن کـــه خـــریـــده ویـــم پـــرده دریـــده ویــم | رگ بــه رگ مـرا از او لـطـف جــدا جــدا رســد |
| گـر بـه تـمـام مـسـتـمی راز غـمـش بـگـفـتـمی | گفت تـمام چـون شکر زان مه خوش لقا رسد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
