بــه قـامـت ســرو را از قـد کـشـیـدن بــاز مـی داردبـه عـارض رنـگ گـل را از پـریدن بـاز مـی داردمـن ایـن رخـسـار حـیـرت آفـرین کـز یـار مـی بـینـمسـرش…
| بــه قـامـت ســرو را از قـد کـشـیـدن بــاز مـی دارد | بـه عـارض رنـگ گـل را از پـریدن بـاز مـی دارد |
| مـن ایـن رخـسـار حـیـرت آفـرین کـز یـار مـی بـینـم | سـرشـک گـرمـرو را از چـکـیـدن بـاز مـی دارد |
| مـرا کـرده اسـت چـون آیینه حـیران مـجـلـس آرایی | که می را در رگ مست از دویدن باز می دارد |
| من این مژگان گیرایی کز آن خوش چشم می بینم | نـگـاه وحــشــیـان را از رمـیـدن بــاز مـی دارد |
| اگــر بــی پــرده در بــازار مــصــر آیــی، زلــیــخــا را | تـمـاشـای تـو از یوسـف خـریدن بـاز مـی دارد |
| چـه مـغـرورسـت خـورشـید جـهان افـروز حـسـن او | کــه صــبــح آرزو را از دمــیــدن بــاز مــی دارد |
| از ان ظـاهـر نـشـد خـونـریزی مـژگـان خـونـخـوارش | که تـیغ تـشنه خون را از چـکیدن بـاز می دارد |
| بــه ظـاهـر تـلـخـیـی دارد سـر پــسـتـان پـیـکـانـش | کـه طـفـلـان هوس را از مـکـیدن بـاز می دارد |
| نـشــد زان بــیـقـراریـهـای مـن خــاطــر نـشــان تــو | کـه تـمـکـین تـو دل را از تـپـیدن بـاز مـی دارد |
| نمـی سـازد بـه خـود مـشـغـول دنیا اهل بـینـش را | کـه وحـشـت آهوان را از چـریدن بـاز می دارد |
| حــجــاب سـهـل بــسـیـارســت اربــاب بــصـیـرت را | نـظـر را بـرگ کـاهـی از پـریـدن بــاز مـی دارد |
| ره هــمــوار پـــیــش دوربـــیــنــان ایــن خــطــر دارد | کـه رهـرو را زپـیـش پـای دیـدن بــاز مـی دارد |
| زپـیـریـهـا هـمـیـن افـسـوس دل را مـی گـزد صـائب | کـه بـی دنـدانـیم از لـب گـزیدن بـاز مـی دارد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
