آه کـــــی از جـــــان دردآلـــــود مـــــی آیــــد بـــــرونکز خس و خاشاک هستی دود می آید بـرونسوخت خونم در رگ و پی بس که از سودا چو شمعگر زنی نشتـر …
| آه کـــــی از جـــــان دردآلـــــود مـــــی آیــــد بـــــرون | کز خس و خاشاک هستی دود می آید بـرون |
| سوخت خونم در رگ و پی بس که از سودا چو شمع | گر زنی نشتـر بـه دسـتـم، دود می آید بـرون |
| چــون خــلـیـل آن را کـه حــفــظ حــق هـواداری کـنـد | تــازه و تــر ز آتــش نــمــرود مــی آیــد بــرون |
| نــیــســـت بـــی آه نــدامــت ســیــنــه تـــردامــنــان | بــیـشــتــر از هـیـزم تــر دود مــی آیـد بــرون |
| شـمـع رخـسـار تـو از بــس پـرده سـوز افـتـاده اسـت | پــرتــوش از روزن مــســدود مــی آیــد بــرون |
| نــیــســـت تـــنــهــا مــشــرق آه نــدامــت لــب مــرا | کـز سـراپـایم چـو مـجـمـر دود مـی آیـد بـرون |
| پــــرده خـــواب اســـت از رفـــتــــار مـــانـــع پــــای را | چون نگه زان چشم خواب آلود می آید برون؟ |
| دامــن دشـــت جـــنــون را گـــردبـــادی مــی شـــود | آهـم از دل بـس کـه گـردآلـود مـی آیـد بــرون |
| سـرمـه کـن شـبـهـای هـجـران را کـز ایـن ابـر سـیـاه | عـاقـبــت آن اخـتــر مـسـعـود مـی آیـد بــرون |
| از هــزاران بــنــده مــقــبــل، یـکــی هــمــچــون ایــاز | نیک بـخـت و عـاقـبـت مـحـمود می آید بـرون |
| مــشــرق آن مــاه تــابــان اســت دلــهــای دو نــیــم | زین صـدف آن گـوهـر مـقـصـود مـی آید بـرون |
| صــائب از ریـزش پــریـشــانـی نـمــی بــیـنــد کــریـم | زر چـو گـل از دسـت اهل جـود مـی آید بـرون |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
