گـــر آتـــش دل بـــرزنـــد بـــر مؤمـــن و کـــافـــر زنــدصـورت همـه پـران شـود گـر مـرغ مـعـنی پـر زنـدعـالـم هـمـه ویـران شـود جـان غـرقـه طـوفـان…
| گـــر آتـــش دل بـــرزنـــد بـــر مؤمـــن و کـــافـــر زنــد | صـورت همـه پـران شـود گـر مـرغ مـعـنی پـر زنـد |
| عـالـم هـمـه ویـران شـود جـان غـرقـه طـوفـان شـود | آن گــوهــری کــو آب شـــد آب بـــر گــوهــر زنــد |
| پــیـدا شــود ســر نـهـان ویـران شـود نـقـش جــهـان | مـوجــی بــرآیـد نـاگـهـان بــر گـنـبــد اخــضـر زنـد |
| گـاهی قـلـم کـاغـذ شـود کـاغـذ گـهی بـیخـود شـود | جان خصم نیک و بد شود هر لحظه ای خنجر زند |
| هـر جـان کـه الـلـهـی شـود در لـامـکـان پــیـدا شـود | مـاری بــود مـاهـی شـود از خـاک بــر کـوثــر زنـد |
| از جـا سـوی بــی جـا شـود در لـامـکـان پــیـدا شـود | هر سو که افتد بعد از این بـر مشک و بر عنبر زند |
| در فـقـر درویـشـی کـنـد بــر اخـتــران پــیـشـی کـنـد | خـاک درش خـاقـان بـود حـلقـه درش سـنجـر زند |
| از آفــتـــاب مــشـــتـــعـــل هــر دم نــدا آیــد بـــه دل | تـو شمع این سـر را بـهل تـا بـاز شمعت سـر زند |
| تـو خـدمـت جـانـان کـنـی سـر را چـرا پــنـهـان کـنـی | زر هر دمی خـوشـتـر شـود از زخـم کـان زرگر زند |
| دل بیخود از باده ازل می گفت خوش خوش این غزل | گر می فروگیرد دمش این دم از این خـوشـتـر زند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
