حـرف پــوچــی کـز دهـان اهـل لـاف آیـد بــرونتـیغ چـو بـینی است کز جـهل از غلاف آید بـرونجـان قـدسـی روز خـوش در پـیکـر خـاکی ندیدایـن ســزای آن پــری…
| حـرف پــوچــی کـز دهـان اهـل لـاف آیـد بــرون | تـیغ چـو بـینی است کز جـهل از غلاف آید بـرون |
| جـان قـدسـی روز خـوش در پـیکـر خـاکی ندید | ایـن ســزای آن پــری کــز کـوه قــاف آیـد بــرون |
| عـیش صـافی در بـسـاط گردش افلاک نیسـت | چون می از مینای بر هم خورده صاف آید برون؟ |
| چـون هنر کامل شود خـود می شود غماز خود | خـون چـو گـردد مـشـک، آهو را ز نـاف آید بـرون |
| آن نگاه شـرمگین نگذاشـت جـان در هیچ کس | آه ازان روزی کـه ایـن تــیـغ از غــلـاف آیـد بــرون |
| در غریبی می شود رنگین سخن بیش از وطن | سـرخ رو گردد چـو شـمشـیر از غـلاف آید بـرون |
| بــی تــوقـف واصـل دریـای رحــمـت مـی شـود | از تــن خــاکــی روان هــر کــه صــاف آیـد بــرون |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
