آمــد بــهــار عــاشــقــان تــا خــاکــدان بـــســتــان شــودآمــد نــدای آســمــان تـــا مــرغ جـــان پـــران شــودهـم بــحـر پـرگـوهـر شـود هـم شـو…
| آمــد بــهــار عــاشــقــان تــا خــاکــدان بـــســتــان شــود | آمــد نــدای آســمــان تـــا مــرغ جـــان پـــران شــود |
| هـم بــحـر پـرگـوهـر شـود هـم شـوره چـون گـوهـر شـود | هم سنگ لعل کان شود هم جسم جمله جان شود |
| گـر چـشـم و جـان عـاشـقـان چـون ابـر طـوفـان بــار شـد | امـا دل انـدر ابــر تــن چـون بــرق هـا رخـشـان شـود |
| دانـی چــرا چـون ابــر شـد در عـشـق چـشـم عـاشـقـان | زیـرا کـه آن مـه بــیـشــتــر در ابــرهـا پــنـهـان شــود |
| ای شـاد و خـنـدان سـاعـتــی کـان ابــرهـا گـریـنـده شـد | یا رب خـجـسـتـه حـالتـی کان بـرق ها خـندان شـود |
| زان صــد هـزاران قــطــره هـا یـک قـطــره نـایـد بــر زمـیـن | ور زانـک آیـد بــر زمـیـن جــمـلـه جــهـان ویـران شـود |
| جــمـلـه جــهـان ویـران شــود وز عــشــق هـر ویـرانـه ای | بـا نوح هم کشـتـی شـود پـس محـرم طـوفـان شـود |
| طــوفــان اگــر ســاکــن بــدی گــردان نــبــودی آســمــان | زان موج بـیرون از جهت این شش جهت جنبـان شود |
| ای مـانده زیر شـش جـهت هم غـم بـخـور هم غـم مخـور | کـان دانـه هـا زیـر زمـیـن یـک روز نـخـلـسـتـان شـود |
| از خـــاک روزی ســـر کـــنــد آن بـــیــخ شـــاخ تـــر کــنــد | شاخی دو سه گر خشک شد بـاقیش آبـستان شود |
| وان خشک چون آتش شود آتش چو جان هم خوش شود | آن ایـن نـبـاشـد ایـن شـود ایـن آن نـبـاشـد آن شـود |
| چـیـزی دهـانـم را بــبــسـت یـعـنـی کـنـار بــام و مـسـت | هر چـه تـو زان حیران شوی آن چـیز از او حیران شود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
