آن کـه ننشـیند کـنون از نـاز در پـهلـوی مـنتـکـیه گـاهش بـود در مـسـتـی سـر زانوی مناین زمان بـی اعتـبـارم، ورنه آن سـیب ذقندر سـر مـسـتـی مـکـرر بــو…
| آن کـه ننشـیند کـنون از نـاز در پـهلـوی مـن | تـکـیه گـاهش بـود در مـسـتـی سـر زانوی من |
| این زمان بـی اعتـبـارم، ورنه آن سـیب ذقن | در سـر مـسـتـی مـکـرر بــود دسـتـنـبـوی مـن |
| گـل نـمـی زد بــر قـفـس مـرغ گـرفـتــار مـرا | آن که حرف سخت می گوید کنون بـر روی من |
| من که در دسـتـم کمان آسمان ها بـود نرم | سـسـت گـردید از کـمان سـخـت او بـازوی من |
| چون هدف آغوش رغبت عالمی وا کرده اند | تــا کــه را از خــاک بــردارد کــمـان ابــروی مـن |
| چـشـم پـاک مـن بــود از خـاک دامـنـگـیـرتـر | ســرو نـتــوانـد گـذشــتــن از کــنـار جــوی مـن |
| کلک من دارد در انشای سـخـن دسـت دگر | آب صائب می شود چون تاک می در جوی من |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
