مــه و خــورشــیـد اگــرچــه رخ نــیـکــو دارنــدپــیــش آن روی نــکــو صــورت بــر دیـوارنــدگـل رخـسـار تـرا مـیـوه جـمـال و حـسـنـسـتوین نکـویان هم…
| مــه و خــورشــیـد اگــرچــه رخ نــیـکــو دارنــد | پــیــش آن روی نــکــو صــورت بــر دیـوارنــد |
| گـل رخـسـار تـرا مـیـوه جـمـال و حـسـنـسـت | وین نکـویان همه بـی میوه چـو اسـپـیدارند |
| آیــت مــحــکــم ایــن ســوره تــویـی و دگــران | چـون حـروفـند و ندانم که چـه معـنی دارند |
| حـلـقـه زلـف تــرا هـسـت بــسـی دل دربــنـد | بـهـر زنـجـیـر تـو دیـوانـه چـومـن بـسـیـارنـد |
| دی یکـی گـفـت کـه عـشـاق بـنزد مـعـشـوق | راسـت چـون در دل دین دار چـو دنـیـا دارنـد |
| گفتم ایشان را چون چشم همی دارد دوست | می نبینی که چو چشمش همگان بیمارند |
| حـــــذر از دیــــده مــــردم کــــه تـــــرا ومــــارا | مــردم دیـده چــو نـیـکــو نـگــری اغــیـارنــد |
| شـایـد ار بــر سـر کـوی تـو بــخـسـبــنـد بــروز | که چـو سـگ بـر در وبـام تـو بـشب بـیدارند |
| در ره خــدمــت اگــر مــال خــوهـی در بــازنــد | وز سـر رغـبـت اگـر جـان طـلبـی بـسـپـارند |
| پـاس امر تـو چـو روزه است بـبـایدشان داشت | کـار عـشـقـت چـو نمـازسـت چـرا نـگـزارنـد |
| از گــل وخـــار نــگــویــیــم کــه عــشــاقــت را | خـارهـا جـمـلـه گـل انـدر ره وگـلـهـا خـارنـد |
| گـر چـونـرگـس هـمـه چـشـمـنـد نـبـیـنـنـد تـرا | کـور بــخـتـان کـه بــر آیـیـنـه خـود زنـگـارنـد |
| نـگـذارم کـه زمـن فـوت شـود هـمـچــو نـفـس | گـرمـرا بــاتــو بــیـکـجـا نـفـسـی بــگـذارنـد |
| گـرچــه در خـدمـت تــو عـمـر بــپــایـان نـرسـد | عـمـر آنـسـت کـه بــا دوسـت بـپـایـان آرنـد |
| سـیف فـرغـانـی هـرکـس کـه درین کـار افـتـاد | کــار او دارد وچــون تــو دگـران بــی کــارنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
