بـی گـاه شـد بـی گـاه شـد خـورشـید اندر چـاه شـدخـیزید ای خـوش طـالـعـان وقـت طـلـوع ماه شـدسـاقـی بــه سـوی جـام رو ای پــاسـبــان بــر بــام روای جـ…
| بـی گـاه شـد بـی گـاه شـد خـورشـید اندر چـاه شـد | خـیزید ای خـوش طـالـعـان وقـت طـلـوع ماه شـد |
| سـاقـی بــه سـوی جـام رو ای پــاسـبــان بــر بــام رو | ای جــان بــی آرام رو کـان یـار خـلـوت خـواه شـد |
| اشکی که چشم افروختی صبـری که خرمن سوختی | عـقـلی که راه آموخـتـی در نیم شـب گمراه شـد |
| جـان های بـاطن روشـنان شـب را بـه دل روشن کنان | هندوی شـب نعـره زنان کان تـرک در خـرگاه شـد |
| بـاشـد ز بـازی های خـوش بـی ذوق رود فـرزین شـود | در سـایـه فـرخ رخـی بـیـدق بــرفـت و شـاه شـد |
| شـب روح هـا واصـل شـود مـقـصـودهـا حـاصـل شـود | چـون روز روشن دل شود هر کو ز شـب آگاه شـد |
| ای روز چـون حـشـری مگر وی شـب شـب قدری مگر | یـا چـون درخـت مـوسـیـی کـو مـظـهـر الـلـه شـد |
| شـب مـاه خــرمـن مـی کـنـد ای روز زیـن بــر گـاو نـه | بـنـگـر کـه راه کـهکـشـان از سـنـبـلـه پـرکـاه شـد |
| در چـاه شـب غـافـل مـشـو در دلـو گـردون دسـت زن | یوسـف گـرفـت آن دلـو را از چـاه سـوی جـاه شـد |
| در تیره شب چون مصطفی می رو طلب می کن صفا | کان شه ز معراج شبی بی مثل و بی اشباه شد |
| خاموش شد عالم بـه شب تـا چست بـاشی در طلب | زیرا کـه بـانگ و عـربـده تـشـویش خـلوتـگـاه شـد |
| ای شـمـس تــبــریـزی کـه تـو از پــرده شـب فـارغـی | لاشـرقـی و لاغـربـیی اکـنون سـخـن کـوتـاه شـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
