صـد گـل بــه بــاد رفـت و گـلـابـی نـدیـد کـسصد تاک خشک گشت و شرابی ندید کسبــاتــشـنـگـی بــســاز کـه در ســاغـرسـپــهـرغــیـر از دل گــداخــتــه ،آب…
| صـد گـل بــه بــاد رفـت و گـلـابـی نـدیـد کـس | صد تاک خشک گشت و شرابی ندید کس |
| بــاتــشـنـگـی بــســاز کـه در ســاغـرسـپــهـر | غــیـر از دل گــداخــتــه ،آبــی نــدیــدکــس |
| آب حــیـات مـی طـلـبــد حــرص تــشــنـه لـب | در وادیـی کــه مـوج ســرابــی نـدیـد کــس |
| طی شد جـهان واهل دلی از جـهان نخـاسـت | دریـا بـه تـه رسـید و سـحـابـی نـدید کـس |
| ایـن مـاتــم دگــر کــه دریـن دشــت آتــشــیـن | دل آب گـشـت وچـشـم پـرآبـی نـدید کـس |
| حـرفی اسـت این که خـضـر بـه آب بـقا رسـید | زیـن چــرخ دل ســیـه دم آبــی نـدیـد کـس |
| از گــردش فـــلــک ،شـــب کــوتـــاه زنــدگــی | زان سان بـسر رسید که خوابـی ندید کس |
| از دانــش آنــچـــه داد، کـــم رزق مـــی نــهــد | چـون آسـمان درسـت حـسـابـی ندید کس |
| بـشکن طلسـم هسـتـی خـود راکه غیر از ین | بـــر روی آن نــگــارنــقـــابـــی نــدیــدکــس |
| بــاد غـرور در ســرحــیـران عــشــق نـیـســت | در بــحــر آبــگـیـنـه حــبــابــی نـدیـد کــس |
| صائب به هر که می نگرم مست و بیخودست | هـر چـنـد سـاقـیـی و شـرابـی نـدیـد کـس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
