گـر نـخــارد نـاخـن مـرغـان سـر مـجــنـون مـنکیست پـردازد بـه جـسم لاغر مجـنون من؟از خمار چـشم لیلی همچـنان خون می خورمگـر شـود ناف غـزالـان سـاغـر مـ…
| گـر نـخــارد نـاخـن مـرغـان سـر مـجــنـون مـن | کیست پـردازد بـه جـسم لاغر مجـنون من؟ |
| از خمار چـشم لیلی همچـنان خون می خورم | گـر شـود ناف غـزالـان سـاغـر مـجـنون مـن |
| مـانـع طـوفـان نـگـردد جــوش گـوهـر بــحــر را | کـی شـود سـنگ ملامت لنگر مجـنون من؟ |
| می تـپـم در خون چون داغ لاله از بـی طاقتی | گـر بـود در دامـن لـیـلـی سـر مـجـنـون مـن |
| حـلقه انصاف در گوشـش کشم از پـیچ و تـاب | هر که را حـرفـی بـود در جـوهر مجـنون من |
| صـفحـه مشـق جـنون دشـت پـیمایان عشـق | هسـت فـرد بـاطـلـی از دفـتـر مـجـنون مـن |
| فـرصـت خـاریـدن سـر نـیـسـت مـجــنـون مـرا | مرغ می خـارد بـه پـاگاهی سر مجـنون من |
| درد و داغ عـشـق را از سـینـه گـر بـیرون دهم | می شود عالم سـیاه از لشـکر مجـنون من |
| شـیر ناخـن مـی گـذارد، بـال می ریزد عـقـاب | از شـکـوه عـشـق در بـوم و بـر مجـنون من |
| نیسـت ممکـن از غـرور عـشـق سـر بـالا کنم | مـحـمـل لـیلـی گـر آید بـر سـر مـجـنون من |
| چون فلاخن کز گرانسنگی سبک جولان شود | سنگ طفلان می شود بـال و پر مجنون من |
| جـلـوه آتـش کـند صـائب بـه چـشـم شـبـروان | بس که سوزد ز آتش سودا سر مجنون من |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
