از گـهـر گـرد یـتــیـمـی شـسـت آب چـشـم مـنتــوتــیـا شـد خـاک در عـهـد سـحـاب چــشـم مـنجـوهـر بــیـنـایـی مـن پـرده سـوز افـتـاده اسـتکـی سـفـیدی می…
| از گـهـر گـرد یـتــیـمـی شـسـت آب چـشـم مـن | تــوتــیـا شـد خـاک در عـهـد سـحـاب چــشـم مـن |
| جـوهـر بــیـنـایـی مـن پـرده سـوز افـتـاده اسـت | کـی سـفـیدی می تـواند شـد نقـاب چـشـم مـن؟ |
| آنـچـنـان کـز خـنـده گـردد غـنـچـه گـل بــی گـره | از دل بــیــدار بـــاشــد فــتــح بـــاب چــشــم مــن |
| رشتـه اشکم بـعینه سـبـحـه بـگسسـتـه اسـت | بــس کــه مــی آیـد غــبــارآلــود آب چــشــم مــن |
| مـوجـه تـردسـت را خـشـکـی کـند سـوهان روح | آب بـــردارد گــر از دریــا ســـحـــاب چـــشــم مــن |
| دیــده مــن تـــا بـــه خــال دلــفــریــب او فــتـــاد | مـردمـک شـد نـقـطـه ســهـو کـتــاب چــشـم مـن |
| تـشـنه عرض گهر چـون تـنگ چـشـمان نیسـتـم | گـریـه بــی اشـک بــاشــد انـتــخــاب چــشـم مـن |
| بس که می ریزم به تلخی اشک، هر مژگان من | مـی شــود انـگـشــت زنـهـاری ز آب چــشــم مـن |
| دیــده بــیـدار انــجــم مــحــو شــد در خــواب روز | همـچـنان در پـرده غـیب اسـت خـواب چـشـم مـن |
| چـون تـواند بـحـر بـا من لـاف همچـشـمی زدن؟ | مـی زنـد پـهلـو بـه گـردون هـر حـبـاب چـشـم مـن |
| جـای حـیرت نیسـت گـردد گـر حـصـاری در تـنـور | در مـقـام لـاف، طــوفــان از حــجــاب چــشــم مـن |
| نه ز سـاقـی ناز و نه از خـم بـزرگـی می کـشـم | تــا ز خــون دل مـهـیـا شــد شــراب چــشــم مــن |
| چـون رگ سـنگ اسـت صـائب در نظر مژگان مرا | بس که از غفلت گرانسنگ است خواب چشم من |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
