کنون که صاحـب مژگان شوخ و چـشم سیاهینــگــاه دار دلــی را کـــه بـــرده ای بـــه نــگــاهــیمـقـیم کـوی تـو تـشـویـش صـبـح و شـام نـداردکه در بـهشـت ن…
| کنون که صاحـب مژگان شوخ و چـشم سیاهی | نــگــاه دار دلــی را کـــه بـــرده ای بـــه نــگــاهــی |
| مـقـیم کـوی تـو تـشـویـش صـبـح و شـام نـدارد | که در بـهشـت نه سـالی معـین اسـت و نه ماهی |
| چــو در حــضــور تــو ایــمــان و کــفــر راه نــدارد | چه مسجدی چه کنشتی، چه طاعتی چه گناهی |
| مـده بــه دســت ســپــاه فــراق مـلــک دلــم را | بـه شـکر آن که در اقـلیم حـسـن بـر همه شـاهی |
| بدین صفت که ز هر سو کشیده ای صف مژگان | تــو یـک ســوار تــوانـی زدن بــه قـلـب ســپــاهـی |
| چــگــونـه بــر ســر آتــش ســپــنــدوار نـســوزم | کـه شــوق خــال تــو دارد مـرا بــه حــال تــبــاهـی |
| بـه غیر سینه صد چـاک خـویش در صف محـشر | شـهید عـشـق نـخـواهد نـه شـاهدی، نـه گـواهی |
| اگـر صــبــاح قـیـامـت بــبــیـنـی آن رخ و قــامـت | جــمـال حــور نـجــویـی، وصـال ســدره نـخــواهـی |
| رواسـت گـر هـمـه عـمـرش بـه انـتـظـار سـرآیـد | کـسـی کـه جــان بــه ارادت نـداده بــر سـر راهـی |
| تـسـلـی دل خـود مـی دهم بـه مـلـک مـحـبـت | گـهـی بـه دانـه اشـکـی، گـهـی بـه شـعـلـه آهـی |
| فـتــاد تــابــش مـهـر مـهـی بــه جــان فـروغــی | چـنـان کـه بــرق تـجـلـی فـتـد بــه خـرمـن کـاهـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
