بـاز بـه بـط گفت که صحرا خوشستگفت شبت خوش که مرا جا خوشستسر بـنهم من که مرا سر خـوشستراه تــو پــیـمـا کـه سـرت نـاخـوشـسـتگـر چــه کـه تــاریـک بــود…
بـاز بـه بـط گفت که صحرا خوشست | گفت شبت خوش که مرا جا خوشست |
سر بـنهم من که مرا سر خـوشست | راه تــو پــیـمـا کـه سـرت نـاخـوشـسـت |
گـر چــه کـه تــاریـک بــود مـسـکـنـم | در نــظــر یـوســف زیــبــا خــوشــســت |
دوست چو در چاه بود چه خوشست | دوست چـو بـالاست بـه بـالا خوشست |
در بــــن دریـــا بــــه تـــک آب تـــلـــخ | در طــلــب گــوهـر رعــنـا خــوشــســت |
بـلـبـل نالـنده بـه گـلـشـن بـه دشـت | طـوطـی گـوینـده شـکـرخـا خـوشـسـت |
تـابـش تـسـبـیح فرشتـه سـت و روح | کـایـن فـلـک نـادره مـیـنـا خــوشــســت |
چــونـک خـدا روفـت دلـت را ز حــرص | رو بــه دل آور دل یــکــتــا خــوشــســت |
از تــو چــو انــداخــت خــدا رنــج کــار | رو بـه تـمـاشـا کـه تـماشـا خـوشـسـت |
گفت تـماشای جـهان عکس ماسـت | هم بـر مـا بـاش کـه بـا مـا خـوشـسـت |
عـکـس در آیـیـنـه اگـر چـه نـکـوسـت | لـیک خـود آن صـورت احـیـا خـوشـسـت |
زردی رو عـــکــس رخ احـــمــرســـت | بـگذر از این عکس که حـمرا خـوشست |
نـــور خـــدایـــی ســـت کـــه ذرات را | رقص کنان بـی سر و بـی پـا خوشست |
رقــص در ایــن نــور خــرد کــن کــز او | تــحـت ثــری تــا بــه ثــریـا خـوشـسـت |
ذره شـــدی بـــازمـــرو کـــه مــشـــو | صـبـر و وفـا کـن کـه وفـاها خـوشـسـت |
بــس کـن چـون دیـده بــبـیـن و مـگـو | دیـده مــجــو دیـده بــیـنـا خــوشــســت |
مـفـخـر تـبــریـز شـهـم شـمـس دیـن | بـا همـه فـرخـنـده و تـنـهـا خـوشـسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج