گر چـشم سـیاهش را از چـشم صفا بـینیآهوی خـطـایی را در عین خـطا بـینیاطـــوار تــــطــــاول را در طــــره او یـــابــــیزنـجـیر مـحـبـت را بـر گـردن مـ…
گر چـشم سـیاهش را از چـشم صفا بـینی | آهوی خـطـایی را در عین خـطا بـینی |
اطـــوار تــــطــــاول را در طــــره او یـــابــــی | زنـجـیر مـحـبـت را بـر گـردن مـا بـینی |
بــر طـره او بــگـذر تــا مـشـک خـتـن یـابــی | در چـهـره او بـنـگـر تـا نـور خـدا بـینـی |
در راه طلب بـنشـین چـندان که خـطر یابـی | از کوی وفا بـگذر چندان که جفا بـینی |
بـا هجـر شـکیبـا شـو تـا وصـل بـدسـت آری | بـا درد تـحـمل کـن تـا فـیض دوا بـینی |
شب گر ز غمش میری، چون نوبت صبح آید | اعجـاز مسیحـا را ز انفاس صبـا بـینی |
آن حـور بـهشـتـی رو گر حـلقـه کـند گیسـو | مرغـان بـهشـتـی را در دام بـلا بـینی |
مطرب سخـنی سر کن زان لعل لب شیرین | تا شور حریفان را در بـزم بـه پـا بـینی |
افتـد دلت ای ناصح چـون سایه بـه دنبـالش | گر سرو فروغی را سنبل به قفا بینی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج