می زداید بـی کـسـی زنگ از دل افـگار مناز پـرسـتـاران گـرانتـر می شـود بـیمـار مـنپـرتـو منت کـند عـالم بـه چـشـم من سـیاهبـاشـد از تـردسـتـی روشـنگـرا…
| می زداید بـی کـسـی زنگ از دل افـگار من | از پـرسـتـاران گـرانتـر می شـود بـیمـار مـن |
| پـرتـو منت کـند عـالم بـه چـشـم من سـیاه | بـاشـد از تـردسـتـی روشـنگـران زنگـار مـن |
| ریشـه کفـرسـت محـکم در دل سـنگین مرا | چون سلیمانی گسستن نیست با زنار من |
| نیست بـا این خاکدان دلبستگی یک جو مرا | بـرگ کـاهی مـی شـود بـال و پـر دیوار مـن |
| دارم از بیم گسستن روز و شب پاس نفس | دسـتـبـاف عـنکـبـوتـان اسـت پـود و تـار من |
| روزگـار از طـوطـی مـن گـر شـکـر دارد دریـغ | حـرف شیرین تـنگ شکر می کند منقار من |
| دولـت بــیـدار دانـنـد آنـچــه کـوتــه دیـدگـان | چـشـم خـواب آلـود مـی داند دل بـیدار مـن |
| روی خندان من آرد خون رحمت را بـه جوش | دست گلچـین غنچـه بـیرون آید از گلزار من |
| آبـروی من چو گوهر سر بـه مهر عزت است | آب بــرمـی آرد از خــود ابــر گــوهـربــار مـن |
| از صـدف تـرسـم بـرآیـد پـوچ مـانـنـد حـبــاب | می خورد از بـس درد خود گوهر شهوار من |
| دیده یوسف شناسی نیست در مصر وجـود | ورنه جنس یوسفی کم نیست در بـازار من |
| دشمن خونخوار را از عجـز می پـیچـم عنان | سـد راه سـیـل گـردد پــســتــی دیـوار مـن |
| مرگ هیهات اسـت سـازد از فراموشـان مرا | من همان ذوقـم که می یابـند از گفـتـار من |
| می کند صائب سـراغ قبـله در بـیت الحـرام | هر که جـوید مصرع بـرجـستـه از اشعار من |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
