رفـتـم بـه راه صـفـت دیدم بـه کوی صـفـاچشم و چراغ مرا جائی ئشگرف و چه جاجـائی که هست فزون از کل کون و مکانجـائی که هسـت بـرون از وهم ما و شماصحـن سـرا…
رفـتـم بـه راه صـفـت دیدم بـه کوی صـفـا | چشم و چراغ مرا جائی ئشگرف و چه جا |
جـائی که هست فزون از کل کون و مکان | جـائی که هسـت بـرون از وهم ما و شما |
صحـن سـراچـه او صحـرای عشـق شـده | جـان های خلق در او رستـه بـه جـای گیا |
از اشـک دلـشـدگـان گـوهـر نـثــار زمـیـن | وز آه ســوخــتــگــان عــنــبــر بــخــار هـوا |
دارندگـان جـمـال از حـسـن او بـه حـسـد | بــیــنــنــدگــان خــیــال از نــور او بــه نــوا |
رفتـم که حـلقه زنم پـنهان ز چـشم رقیب | آمـد رقــیـب و ســبــک در ره گــرفــت مـرا |
گفتـا بـه حضرت ما گر حـاجـت است بـگو | گـفـتـم کـه هـسـت بـلـی امـا الـیـک فـلـا |
هم خود ز روی کرم برداشت پرده و گفت | ای پــاسـبــان تــو بــرو، خــاقـانـیـا تــو درا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج