ما دو سه مست خـلوتـی جـمع شدیم این طرفچــون شــتــران رو بـــه رو پــوز نــهــاده در عــلــفهر طرفی همی رسد مست و خراب جوق جوقچـون شتـران مسـت لب سسـت…
| ما دو سه مست خـلوتـی جـمع شدیم این طرف | چــون شــتــران رو بـــه رو پــوز نــهــاده در عــلــف |
| هر طرفی همی رسد مست و خراب جوق جوق | چـون شتـران مسـت لب سسـت فکنده کرده کف |
| خـوش بــخـوریـد کـاشـتـران ره نـبـرنـد سـوی مـا | زانــک بــوادی انــدرنــد مــا ســر کــوه بـــر شــرف |
| گـر چــه درازگـردن انـد تــا سـر کـوه کـی رسـنـد | ور چـه که عـف عـفـی کنند غـم نخـوریم ما ز عـف |
| بــحــر اگـر شـود جــهـان کـشــتــی نـوح انـدریـم | کــشــتــی نـوح کـی بــود ســخــره آفــت و تــلـف |
| جـملـه جـهان پـرسـت غـم در پـی منصـب و درم | ما خوش و نوش و محترم مست خرف در این کنف |
| کـــان زمــردیــم مـــا آفـــت چـــشـــم مــار غـــم | آنــک اســیــر غــم بـــود حــصــه اوســت وااســف |
| مـطــرب عــارفـان بــیـا مـســت شــدنـد عـارفـان | زود بـــگـــو ربـــاعـــیــی پـــیــش درآ بـــگـــیــر دف |
| بــاد بــه بـیـشـه درفـکـن بــر سـر هـر درخـت زن | تـا که شوند سـرفشـان شاخ درخـت صف بـه صف |
| ابــلـه اگــر زنـخ زنـد تــو ره عــشــق گــم مـکــن | عـشـق حــیـات جــان بــود مـرده بــود دگـر حــرف |
| چون غزلی بـه سر بـری مدحت شمس دین بـگو | از تـــبـــریــز یــاد کــن کــوری خـــصــم نــاخـــلــف |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
