بـاز آن زمـان رسـیـد کـه گـلـزار گـل کـنـدهـر شـاخ مـیـوه آرد وهـرخـارگـل کـنـدعاشق بـدو نظر نکند جـز بـبـوی دوسـتبــاغ ار شـکـوفـه آرد وگـلـزار گـل ک…
| بـاز آن زمـان رسـیـد کـه گـلـزار گـل کـنـد | هـر شـاخ مـیـوه آرد وهـرخـارگـل کـنـد |
| عاشق بـدو نظر نکند جـز بـبـوی دوسـت | بــاغ ار شـکـوفـه آرد وگـلـزار گـل کـنـد |
| مـیوه فـروش کـی خـردش بـر امید سـود | گــرمـوم رنـگ داده بــبــازار گــل کــنـد |
| بـربـوی وصل دوست درخـت امید ماست | شاخـی که کم بـرآرد وبـسیار گل کند |
| بـا روی همچـو روضه شود شرمسار حور | بـاغ بـهشـت اگـر چـو رخ یار گـل کـنـد |
| گـرشـاه (مـن) بـرقـعـه شـطـرنـج بـنـگـرد | نبود عجب که هردو رخش خارگل کند |
| در روضـه دلی کـه غـم عـشـق بـیخ کـرد | کـی شـعـبـه مـحـبـت اغـیار گـل کـند |
| کی مسـتـعد عشـق شـود جـان منجـمد | هرگز طـمع مکـن که سـپـیدار گل کند |
| آن را که خـار عـشـق فرو شـد بـپـای دل | سرچـون درخت میوه ودستـار گل کند |
| بــار درخـت حـالـش انـاالـحـق بــود مـدام | حـلـاج راکـه شـعـبـه اسـرار گـل کـنـد |
| بر هر ورق که ذکر جمالش نوشت سیف | شـاید که در سـفـینه اشـعـار گل کـند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
